Początek powieści nieco się ślimaczy, ale potem wydarzenia nabierają tempa - pod koniec wręcz nieprawdopodobnego i dramatycznego (jak dla mnie - aż za bardzo:)).

Przeczytałam tę książkę bardzo szybko, ale z mieszanymi uczuciami. Sercowe perypetie głównej bohaterki najpierw mnie wzruszyły, potem zaczęły irytować, a na końcu nudzić. Bo ileż można w kółko o tym samym?

Dzieje się w "Trybie warunkowym" wiele i to sprawia, że czytelnik śledzi akcję z oczekiwaniem na kolejne zwroty. Gdy jednak zaczynają się one powtarzać, emocje opadają, a zakończenie okazuje się przewidywalne. No, może niezupełnie zakończenie, bo losy Zosi i jej bliskich kontynuowane są w kolejnych częściach cyklu. Nie wiem, czy po nie sięgnę, bo banalność tej opowieści nieco mnie zniechęciła.

Mam też duże zastrzeżenia do historycznego tła książki. Po temacie "Solidarności", strajków i stanu wojennego udało się jakoś autorce prześlizgnąć, ale ukazanie wcześniejszych realiów życia w PRL-owskiej Polsce wypadło mało przekonująco (np. w sklepach są pustki, ale bohaterki robią sobie wypady na babskie zakupy, jakby żyły w XXI wieku). Takich wpadek jest więcej (to m.in. wakacyjne wyjazdy studentów do pracy w Anglii - bez problemów, niemal od ręki, jak na zawołanie; swobodne kupowanie mieszkań w czasach, gdy się je załatwiało i gdy więcej w tej kwestii znaczyły znajomości oraz układy niż pieniądze).

Początek powieści nieco się ślimaczy, ale potem wydarzenia nabierają tempa - pod koniec wręcz nieprawdopodobnego i dramatycznego (jak dla mnie - aż za bardzo:)).

Przeczytałam tę książkę bardzo szybko, ale z mieszanymi uczuciami. Sercowe perypetie głównej bohaterki najpierw mnie wzruszyły, potem zaczęły irytować, a na końcu nudzić. Bo ileż można w kółko o tym samym?...