Jakiś czas temu sięgnęłam po "Srebrną dziewczynę", ale był to jedynie fragment udostępniony w wersji elektronicznej. Pomimo tych ledwie 60 stron historia opisana przez Elin Hilderbrand zaciekawiła mnie i zaintrygowała. Możecie sobie wyobrazić mój niedosyt i rozczarowanie, gdy fragment dobiegł końca...

Czytając teraz tę historię w całości znów wsiąknęłam zupełnie w opisywane wydarzenia i nawet nie wiem, kiedy dotarłam do finału. Podobnie jak w innych swoich powieściach i tym razem autorka zabiera nas na malowniczą i jedyną w swoim rodzaju wyspę Nantucket, gdzie znajdują się letnie domy wyższych klas średnich.

W poszukiwaniu spokoju przyjeżdżają tu na wakacje dwie przyjaciółki z dzieciństwa - Constance Flute i Meredith Dellin. Niespełna 50-letnia Connie posiada na Nantucket swój letni dom zaprojektowany przez męża - cenionego architekta, który przed dwoma laty przegrał walkę z nowotworem. Pomimo długiej żałoby kobieta nie może pogodzić się z jego śmiercią, ale mimo wszystko decyduje się spędzić lato w miejscu, gdzie od lat spędzali je wspólnie. Ale Connie nie przyjeżdża na wyspę sama. Towarzyszy jej przyjaciółka z dzieciństwa - Meredith Dellin, która przeżywa bardzo trudny okres w swoim życiu. Jej mąż został oskarżony i skazany za oszustwa finansowe na ogromną skalę, a ona jest podejrzana o współudział, mimo, że nie miała nic wspólnego z interesami męża. Dzięki Connie Meredith ma szansę ukryć się przed reporterami i wierzycielami, choć i tutaj dosięga ją mściwość poszkodowanych.

Przyjaciółki odkładają na bok wcześniejsze nieporozumienia i chcą wspólnie stawić czoła problemom. Connie stara się zaopiekować Meredith, udzielić jej wszelkiej możliwej pomocy i sprawić, by ten trudny okres przetrwała możliwie najspokojniej. Dzięki przyjaciółce nie czuje się taka samotna, godzi się ze śmiercią męża i powoli otwiera się na ludzi i nowe znajomości.

Elin Hilderbrand oddała w ręce czytelnika mądrą powieść o niezwykłej sile przyjaźni, ludzkich dramatach i trudnej miłości. To także historia o bezgranicznym zaufaniu, które pozwala uśpić czujność i obiektywną ocenę sytuacji. Autorka wiele miejsca poświęciła również relacjom międzyludzkim, rodzicielskiej miłości i wybaczeniu. Wydarzenia opisywane z punktu widzenia obu kobiet dają rzetelny i obiektywny obraz kreowanej rzeczywistości. Sięganie wstecz do czasów wczesnej młodości pozwala poznać bohaterki w różnych sytuacjach życiowych i przyjrzeć się dokładniej ich charakterom i motywom postępowania. Są to postacie wyraziste i autentyczne, które przekazują całą gamę uczuć i emocji trafiających prosto do serca czytelnika. Pani Hilderbrand już nie raz udowodniła, że potrafi pisać z polotem. Akcja przebiega wartko, dużo się dzieje i da się wyczuć napięcie towarzyszące wydarzeniom. Bardzo odpowiada mi styl autorki. Język jest prosty, klarowny, ale pozbawiony banałów i płytkich frazesów. Książki Pani Hilderbrand naprawdę dobrze się czyta.

Letnia okładka z dziewczyną na plaży sugeruje lekkie, wakacyjne czytadło, ale "Srebrna dziewczyna" to coś więcej. Ta historia ma głębszą wymowę i zmusza do refleksji, a to czyni z niej wartościową lekturę. Jest to trzecia powieść autorki, jaką miałam przyjemność przeczytać i już cieszę się na następne. Polecam

Jakiś czas temu sięgnęłam po "Srebrną dziewczynę", ale był to jedynie fragment udostępniony w wersji elektronicznej. Pomimo tych ledwie 60 stron historia opisana przez Elin Hilderbrand zaciekawiła mnie i zaintrygowała. Możecie sobie wyobrazić mój niedosyt i rozczarowanie, gdy fragment dobiegł końca...

Czytając teraz tę historię w całości znów wsiąknęłam zupełnie w...