Bardzo to dziwna dla mnie książka, w której splatają się elementy kryminału, sensacji, psychologii. Składa się ona z trzech opowieści, których postaci łączą się w jakiś sposób.

Trudno mi wystawiać ocenę powieści, bo nie jest to moja bajka. Szczerze mówiąc, umęczyłam się podczas jej czytania, chociaż zdarzały się fragmenty, które wzbudzały zainteresowanie. Zastanawiam się, co o niej napisać, co z niej wyniosłam i przychodzi mi to z dużą trudnością.

Akcja "Trylogii nowojorskiej" rozgrywa się w szarych zaułkach NY, po których snują się samotni ludzie, obciążeni detektywistycznym zadaniem, realizowanym najczęściej wbrew swej woli. Wątek kryminalny i detektywistyczny są tu tylko tłem do rozważań nad własnym życiem, do zagłębienia się w problemy egzystencjalne, ogólnoludzkie. Mnie po przeczytaniu tej książki nasuwa się jedynie wniosek, że zbyt wielkie zaangażowanie w realizację pewnych zadań, dążenie do urzeczywistniania niepewnych celów, może prowadzić do wcielania się w zupełnie kogoś innego, do niemożności kształtowania własnego losu, do zatracenia własnej tożsamości, bo ludzie i okoliczności, które nam się przydarzają po drodze, mogą nasz los całkowicie przewartościować i sprawić, że pozorna przewidywalność zmieni się w ciąg zadziwiających zaskoczeń.

Bardzo to dziwna dla mnie książka, w której splatają się elementy kryminału, sensacji, psychologii. Składa się ona z trzech opowieści, których postaci łączą się w jakiś sposób.

Trudno mi wystawiać ocenę powieści, bo nie jest to moja bajka. Szczerze mówiąc, umęczyłam się podczas jej czytania, chociaż zdarzały się fragmenty, które wzbudzały zainteresowanie. Zastanawiam się,...