Wzgórza Szkocji pewnego dnia zobaczyłam za szybą w kiosku, nie nabyłam ich od razu, ale codziennie rzucały mi się w oczy i codziennie mówiły „kup mnie, kup”. No i w końcu kupiłam, od razu dwie części i chociaż nie wiedziałam czy na pewną mi się spodobają, to jednak opis był bardzo obiecujący.

„Wzgórza Szkocji” to saga o wojnie klanów, konfliktach zobowiązań i zakazanej miłości. Akcja serii rozgrywa się w średniowiecznej Szkocji, a bohaterami są członkowie rodu Murrayów”

Balfour Murray, dziedzic Donncoill, wraz z bratem Nigielem, wyrusza na wojnę z Beatonem. Porwał on ich przyrodniego brata. Jednak walka bardzo szybko się kończy, nie mają oni szans na odzyskanie Erica, z zamkniętego zamku, pełnego uzbrojonych rycerzy. Na domiar złego Nigiela dopadła strzała prosto w pierś i trzeba jak najszybciej udzielić mu pomocy. Na szczęście po wycofaniu się, na drodze spotykają młodą dziewczynę, która twierdzi, że może pomóc rannemu, że zaopiekuje się nim dopóki ten nie odzyska sił. Wszystko wydaje się być na dobrej drodze, Nigiel z czasem odzyskuje siły, Balfour układa nowy plan wdarcia się do zamku i odbicia Erica, jednak coś tam nie pasuje.

James, doradca i sierżant, zaczyna mieć pewne wątpliwości, nie podoba mu się Maldie, to, że tak nagle znalazła się koło rannego i że tak szybko wkupiła się w łaski dziedzica. Że nie chce opowiadać o swojej rodzinnie, skąd pochodzi i jak nazywa się jej ojciec. Cały czas ma wątpliwości czy nie jest aby ona szpiegiem przysłanym przez Beatona, w końcu wie o wszystkim co się dzieje na zamku, o planach kolejnego ataku, a właśnie ginie ich szpieg. Cała sytuacja wydaje się być bardzo podejrzana, a Balfour niestety od pewne czasu przestaje być obiektywny, wręcz wydaje się być pod całkowitym urokiem młodziutkiej Maldie.

Czy jest ona faktycznie szpiegiem, czy uda się uratować Erica z rąk bezwzględnego Beatona – tego to już nie zdradzę, sami musicie się przekonać :)

Początkowo wydawała mi się całkiem niepozorna ta książka, taka mała, nie za gruba, stwierdzałam, że pójdzie mi raz dwa i prawie tak było. Mała to ona jest, chuda też, za to czcionka daje ostro popalić, jest tak maciupka, że wymęczyła mnie strasznie. Ale to na szczęście jedyna wada tej książki.

Wzgórza Szkocji to świetny romans, w którym znalazłam sporo namiętności i uczuć. To książka o pożądaniu od pierwszego wejrzenia, o miłości dwóch braci do tej samej kobiety. To też książka, która pokazuje, że rodzina jest najważniejsza, że nie zawsze liczy się nazwisko, ale miłość, którą dajemy od urodzenia. Ale oprócz romansu, mamy tuż niezłą intrygę, której stawka idzie o ludzkie życie.

Nie sądziłam, że w tak małej książce można upchnąć tyle treści, tyle tajemnic, walki, rozterek. Dwóch władców, bardzo różniących się od siebie – jeden sprawiedliwy drugi brutalny i mściwy. A w tym wszystkim małe dziecko porzucone na skarpie, i tylko przypadek decyduje, że wychowywane przez wroga, jest kochane jak własne. Dużo można by jeszcze napisać o tej książce, ale nie chciałbym za dużo też znów zdradzić, bo może ktoś z was ma ja w planach. Ja z całą pewnością ma w planach kolejną część i jeszcze następną. Świetnie się zaczęła ta saga i mam nadzieję, że się utrzyma na takim poziomie :)

Polecam !!!

Wzgórza Szkocji pewnego dnia zobaczyłam za szybą w kiosku, nie nabyłam ich od razu, ale codziennie rzucały mi się w oczy i codziennie mówiły „kup mnie, kup”. No i w końcu kupiłam, od razu dwie części i chociaż nie wiedziałam czy na pewną mi się spodobają, to jednak opis był bardzo obiecujący.

„Wzgórza Szkocji” to saga o wojnie klanów, konfliktach zobowiązań i zakazanej...