Powieść spod znaku "o wszystkim i o niczym", chaotyczna i najzwyczajniej nudna. Rzekomo soczysty język, o którym mowa w promujących książkę blubrach, to po prostu ileś tam przekleństw, które - przynajmniej w o moim odczuciu - nie ubarwiły całości i nie zrobiły żadnego wrażenia.

Bohater plącze się po Pradze, coś chce napisać, coś pisze, pije w kumplem, ląduje w łóżku w nieznajomą dziewczyną, kogoś poznaje, kogoś wspomina i tak na okrągło.
Gdyby jeszcze ta rzeczywistość była opisana w ujmujący, oryginalny sposób, jak czyni to na przykład Stasiuk, to może lektura byłaby bardziej strawna.
Niestety, nie odnalazłam tu ani interesującej treści, ani ciekawej formy, ani klimatów związanych z Pragą, którą dobrze znam, bo to jedno z moim ulubionych miast europejskich.
Momentami odnosiłam nawet wrażenie, że to proza na granicy grafomanii.

Jedyne, co ratuje całość, to wątek rodzinnej tajemnicy i poszukiwań z nią związanych, który wnosi postać Miriam, młodej Żydówki. To jednak za mało, bym mogła ocenić powieść na więcej niż 3 gwiazdki.

Powieść spod znaku "o wszystkim i o niczym", chaotyczna i najzwyczajniej nudna. Rzekomo soczysty język, o którym mowa w promujących książkę blubrach, to po prostu ileś tam przekleństw, które - przynajmniej w o moim odczuciu - nie ubarwiły całości i nie zrobiły żadnego wrażenia.

Bohater plącze się po Pradze, coś chce napisać, coś pisze, pije w kumplem, ląduje w łóżku w...