Obszerna, monumentalna lektura o charakterze polemicznym. Autor, znany i sławny pisarz, publicysta katolicki, erudyta na polu literatury chrześcijańskiej, apologeta, zręcznie, żarliwie i błyskotliwie demaskuje ignorancję i obłudę uczonych, teologów i pisarzy. Tych, którzy pomimo ewidentnych dowodów natury historycznej i archeologicznej, lekceważą je i trwają przy swoim, bo tak jest im wygodnie.

Centralnym motywem polemiki jest Jezus Chrystus, Bóg i Człowiek.
Nowożytna krytyka podważa historyczną wiarygodność Ewangelii: cuda Jezusa, samą Jego osobowość i Zmartwychwstanie.
Przez 1700 lat, nikt nie podważał prawdziwości Ewangelii, stało się to na przełomie XVII i XVIII wieku - ataki na Stary i Nowy Testament.
Powodem? Nowa ideologia antychrześcijańska, antykatolicka zaprzeczająca temu, że Bóg stał się człowiekiem.
Pokutujące stereotypy: Kościół jako instytucja obskurancka i kłamliwa; dyskredytacja Biblii przez oświecenie. Filozof Wolter, czy wróg Kościoła, Alfred Rosenberg z jego " Mitem XX wieku" i wielu innych. Szczególnie zaskakująca jest dla mnie postawa Woltera!
Jak na umysł oświecony, zdecydowanie nieoświecony-prymitywny w kwestii antropologicznej. Oburzająca jego dyskredytacja ludzi niższego pochodzenia, na przykład, Murzynów.
Uznanie natomiast wzbudza Jan Jakub Rousseau, myśliciel daleki od Kościoła, ale bez tej zacietrzewionej nienawiści, powiedział:

-"Świętość Ewangelii przemawia do mego serca. Pojrzyjcie na księgi filozofów z całym ich przepychem, jakże małe są one wobec Ewangelii!"

System totalitarny XX wieku wyrósł na gruncie nowożytnych ideologii i jest tym, który " kiedy zabija się Boga, demony harcują".
Tytułowa walka przeciwko Jezusowi jest prawdziwa, toczy się od 2000 tysięcy lat i jak rak rozwija się nienawiść do chrześcijaństwa, przenikając, między innymi, europejską kulturę.

Książkę, Socci dedykuje Asii Bibi i wszystkim chrześcijanom, ofiarom prześladowań. Nie pretenduje do roli eksperta, egzegety czy historyka. Jego książka - jak sam wyjaśnia - jest owocem dziennikarskiego śledztwa. Dopowiem: smakowitym owocem, bo czyta się ją z zapartym tchem, chłonąc ciekawą, burzliwą i wielobarwną historię Kościoła, chrześcijaństwa, poruszające obszary na płaszczyżnie religii, archeologii, teologii, duchowości.
Niesłychana ciekawostka: " przypadek Jezusa" trafił do rzymskiego Senatu. Cesarz Tyberiusz przedstawił propozycję " zalegalizowania nowej religii" i uznania Jezusa za " boga" (!)

Konsternację budzi inny przypadek, a mianowicie: książka Ernesta Renana pt. "Żywot Jezusa", która miała toksyczny wpływ na wysoko urodzoną, piękną intelektualistkę, Aleksandrę. Po wielu latach dramatycznej drogi poszukiwań,mówiła:

-" Naturalizm? Pozytywizm? Racjonalizm? To wszystko chimery. Tylko Jezus Chrystus jest Prawdą".

W swej pracy, pisarz posiłkuje się często długimi cytatami ( równie długie, wyczerpujące są też poczynione przez niego przypisy) wielu wielkich osobowości, takich, jak: o.Jean Carmignac, o.Jose O' Callaghan, o. Luigi Giussani, naukowców, między innymi, Marta Sordi, Ilaria Ramaellii, Jose Miguel Garcia.

Całą tę długą, intelektualno-duchową ucztę, śledziłam z prawdziwą przyjemnością i niekłamanym wzruszeniem poznawania niekwestionowanych wartości tradycji chrześcijaństwa od zarania jej powstania aż po czasy współczesne.

Obszerna, monumentalna lektura o charakterze polemicznym. Autor, znany i sławny pisarz, publicysta katolicki, erudyta na polu literatury chrześcijańskiej, apologeta, zręcznie, żarliwie i błyskotliwie demaskuje ignorancję i obłudę uczonych, teologów i pisarzy. Tych, którzy pomimo ewidentnych dowodów natury historycznej i archeologicznej, lekceważą je i trwają przy swoim, bo...