Ciepła, optymistyczna powieść o zniszczonej i odbudowywanej po latach przyjaźni, a także o miłości, rodzinnych tajemnicach i życiowej pasji, jaką jest pieczenie babeczek.

Przeczytałam tę książkę z wielką przyjemnością i miłym zaskoczeniem, bo przyznam szczerze, że sięgając po nią, trochę obawiałam się jakiejś banalnej i łzawej historyjki. Tymczasem Meg Donohue uraczyła mnie lekką, ale nie bezmyślną opowieścią.

Atutem fabuły jest stopniowe odsłanianie sekretów i kluczowych zdarzeń z przeszłości bohaterek. Sprawia to, że z zainteresowaniem śledzi się akcję, w której pojawia się także umiejętnie wpleciony wątek sensacyjny.

Nie da się ukryć, że po przeczytaniu mniej więcej połowy stron czytelnik jest w stanie przewidzieć zakończenie losów bohaterów, jednak nie jest ono oczywiste, a rozwiązanie wątku kryminalnego pojawia się (na szczęście!) dopiero w finale.

Polecam jako lekką i przyjemną lekturę - na pewno poprawiającą humor i wzbudzającą apetyt (opisy tych smakowitych babeczek wyczarowywanych przez Annie po prostu "zmusiły" mnie do upieczenia blachy szybkich muffinek:)).

Ciepła, optymistyczna powieść o zniszczonej i odbudowywanej po latach przyjaźni, a także o miłości, rodzinnych tajemnicach i życiowej pasji, jaką jest pieczenie babeczek.

Przeczytałam tę książkę z wielką przyjemnością i miłym zaskoczeniem, bo przyznam szczerze, że sięgając po nią, trochę obawiałam się jakiejś banalnej i łzawej historyjki. Tymczasem Meg Donohue uraczyła...