Nowa Ziemia. Świat po wybuchu to postapokaliptyczna powieść spod pióra pani Julianny Baggot, wydana w Polsce pod nakładem wydawnictwa Egmont. Opis na okładce nie zdradza wiele, ale wystarczająco by zainteresować potencjalnego czytelnika. Sama okładka przykuwa oko, a liczne dobre opinie zamieszone na broszurze dodatkowo potęgują ciekawość.

Dystopie oraz antyutopie są ostatnio bardzo popularne na rynku wydawniczym i ciężko znaleźć naprawdę dobrą pozycję, ale Nowa Ziemia jest istną perełką w swoim gatunku. Świat po wybuchu bomb atomowych jest w rozsypce i dzieli się na dwie kategorie: osoby mieszkające w sterylnej Kopule, nazywani „Czystymi” oraz zmasakrowani, zdeformowani mieszkańcy zapylonej, ledwie nadającej się się do życia Ziemi.

„Czy zdoła przetrwać tam, na zewnątrz w śmiercionośnym środowisku naturalnym, pośród agresywnych nieszczęśników? A możliwe, ze gdy opuści kopułę, nikt nie będzie go szukał. Nikomu nie wolno stąd wychodzić pod żadnym pozorem- nawet na rekonesans. Czy podejmuje samobójczą misję?”

Partridge jest wychowankiem Kopuły, do bólu idealny, do bólu posłuszny, do bólu grzeczny do bólu „czysty”- jednak to wszystko do czasu. Gdy napięta sytuacja między nim, a jego ojcem sięga zenitu, chłopak decyduje się opuścić swoje bezpieczne schronienie, by szukać matki na niezbadanej, krwiożerczej Ziemi. Gotów jest nawet opuścić Lydię- niedawno poznana dziewczynę, z którą łączy go dziwna, niewytłumaczalna więź. Wyszukanym sposobem chłopak wydostaje się ze swojego światka, z bańki mydlanej, w której spędził większość życia, aby stawić czoło swojemu przeznaczeniu i wprawić w ruch fasady resztek ocalałej Ziemi.

„ Dziewczynę najbardziej dręczyło to, ze skoro nigdy nie pozna swoich rodziców, nie zdoła też poznać samej siebie. Czasami czuła się oderwana od świata, jakby unosiła się w powietrzu- maleńki, wirujący pyłek.”

W tym samym czasie życie szesnastoletniej Pressi diametralnie się zmienia. Dziewczyna jest mieszkanką Ziemi i jak każdy inny ocalały ma jakąś deformację- w jej przypadku jest to lalka, wtopiona w rękę, której bohaterka z całego serca nienawidzi i zawsze ją zasłania. Pomieszkuje ze swym dziadkiem w starym zakładzie fryzjerskim zarabiając na jedzenie poprzez tworzenie ruszających się figurek z odpadów wysypiska. Gdy Pressia zostaje powołana do swoistego rodzaju wojska OPR, ucieka z pomocą dziadka. Nie wie jeszcze, co los dla niej zgotował, ale dziewczyna biegnie prostopadle przez drogę, którą obrał uciekinier z kopuły Partridge.

Ich spotkanie może odmienić bieg historii Nowej Ziemi. Dwoje uciekinierów, zdanych samych na siebie i zdeterminowanych w dążeniu do obranych celów; razem odkopują wiele starych i nowych, brudnych faktów, oraz jeszcze więcej prawdy kryjącej się w umysłach oszalałych ludzi i w fundamentach wszystkiego co ich otacza.

„Lecz rumowiska są niebezpieczne. Można tam natknąć się na Pyły, bardziej przypominające ludzi i na kilka człekokształtnych Bestii, które wykopują sobie kryjówki w gruzach, grzeją przy dymiących ogniskach i pieką na nich to, co upolują.(…) Jeśli coś ją chwyci i przewróci, zostaje pożarta do ostatniej kosteczki."

Pozycja ta jest nad wyraz prawdziwa, pokazuje przyszłość, która może dopaść nas w najmniej oczekiwanej chwili. Pokazuje jak kończy się zabawa człowieka w Boga-a skutki tego są przerażające i nieodwracalne; kilka ludzi zlepionych w jedno ciało, ludzie wtopieni w ziemię, powietrze, które powoduje śmiertelny kaszel- to zaledwie kilka obrazów tego, co stało się z naszą matką Ziemią w zmuszającej do refleksji powieści młodej, amerykańskiej pisarki.

Ta okrutna rzeczywistość, niebanalna historia pokrzyżowanych wątków dwojga ludzi wychowanych w tak różnych światach, która zapiera dech w piersiach i trzyma czytelnika w napięciu, nieraz powodując gęsia skórkę w trosce o to jakie jeszcze trudności spotkają Pressię i Partridge’a oraz ich sprzymierzeńców, a także świetnie wykreowani, i w żadnym stopniu nie papierowi bohaterowie, sprawiają, że ów pozycja tworzy naprawdę wręcz wybuchową mieszankę. Daj się wciągnąć w ciemne zakamarki nieznanej ci Nowej Ziemi i odkryj razem z bohaterami szokujące sekrety.

Nowa Ziemia. Świat po wybuchu to postapokaliptyczna powieść spod pióra pani Julianny Baggot, wydana w Polsce pod nakładem wydawnictwa Egmont. Opis na okładce nie zdradza wiele, ale wystarczająco by zainteresować potencjalnego czytelnika. Sama okładka przykuwa oko, a liczne dobre opinie zamieszone na broszurze dodatkowo potęgują ciekawość.

Dystopie oraz antyutopie są...