Wszystko i nic o fantasy – z perspektywy A. Sapkowskiego. Autor w kilku niedługich rozdziałach próbował podsumować fenomen, jakim jest cały gatunek. A że miejsca zbyt wiele nie miał, spłycił go strasznie, pisząc to dodatku tonem: „moja prawda jest najprawdziwsza, zaprawdę powiadam wam”. Może to nieco irytować. Jeszcze bardziej uciążliwe są oryginalne cytaty z łaciny, angielskiego, francuskiego, niemieckiego i rosyjskiego. Jest naprawdę sporo i prawie żaden z nich nie został przetłumaczony, jakby autor chciał nam pokazać naszą ignorancję. Na szczęście, „Rękopis...” nie jest tylko pomnikiem, jaki Sapkowski próbował wystawić swojej wiedzy, ale też świetnie napisaną lekturą. Komentarze autora są kąśliwe, a opisy bardzo barwne i czytałem je z wielką przyjemnością – nawet wtedy, gdy się z nimi nie zgadzałem. Bardzo podobały mi się rozdziały poświęcone najważniejszym postaciom z legend i bestiariusz. Wprawdzie ta menażeria pochodzi niemal wyłącznie z wierzeń irlandzkich i angielskich (jest również parę haseł germańskich i ruskich, inne rejony Europy pominięto) jednak to bardzo wygodna ściąga dla osób zaczynających swoją przygodę z gatunkiem. Niestety, jest to jedyny ukłon w stronę początkujących, gdyż mimo zapewnień autora, większość przedstawionych w tej książce terminów nie została wyjaśniona i będzie po jej lekturze fantasy nadal będzie dla laików prawdziwą terra incognita.

Wszystko i nic o fantasy – z perspektywy A. Sapkowskiego. Autor w kilku niedługich rozdziałach próbował podsumować fenomen, jakim jest cały gatunek. A że miejsca zbyt wiele nie miał, spłycił go strasznie, pisząc to dodatku tonem: „moja prawda jest najprawdziwsza, zaprawdę powiadam wam”. Może to nieco irytować. Jeszcze bardziej uciążliwe są oryginalne cytaty z łaciny,...