Książka ciekawie przedstawia życie ludzi niestety jest w niej opisana tylko podróż po Rosji z chęcią przeczytałabym jeszcze resztę podróży Rengartena aby mieć lepszą perspektywę na to jak bardzo świat się w zmienił w przeciągu ostatnich 130 lat. Książka nie jest zła lecz opisy miejsc są w moim odczuciu dość ubogie, duży problem również sprawiały mi przedstawione jednostki które w dużej mierze nie są już w użyciu przez co nie mogłam zatwierdzić jaką odległość przeszedł już bohater albo jaka jest temperatura.

Książka ciekawie przedstawia życie ludzi niestety jest w niej opisana tylko podróż po Rosji z chęcią przeczytałabym jeszcze resztę podróży Rengartena aby mieć lepszą perspektywę na to jak bardzo świat się w zmienił w przeciągu ostatnich 130 lat. Książka nie jest zła lecz opisy miejsc są w moim odczuciu dość ubogie, duży problem również sprawiały mi przedstawione jednostki...

Relacja z pieszej wyprawy sprzed ponad stu lat, a ściślej jej europejsko-azjatyckiego odcinka. Ciekawa, bo pokazująca dawno już nieistniejący świat, starą Syberię i Bajkał, Mongolię, mieszkających tam ludzi. Interesujące jest też samo patrzenie na ten świat, jakie uskutecznia autor, Niemiec mieszkający w Rydze. Sporo ciekawych opisów, zmagania z przyrodą i ludźmi, odrobinka historii. Aż szkoda, że kolejne tomy nie ukazały się. Z chęcią poczytałbym, co wydarzyło się podczas jego wędrówki przez Stany Zjednoczone czy na przykład Europę Zachodnią.

To, co może denerwować, to poczucie wyższości autora i małe zainteresowanie zwyczajnymi ludźmi. Zaproszenia od bogaczy przyjmuje z chęcią, ale wieśniaków opisuje jako dzicz i ciemnotę. Spora część relacji przypomina zwykłą wyliczankę, a tytułowych Chin jest niewiele - opowieść kończy się, gdy bohater do nich dociera. Mocno się zmieniła literatura podróżnicza od jego czasów...

Relacja z pieszej wyprawy sprzed ponad stu lat, a ściślej jej europejsko-azjatyckiego odcinka. Ciekawa, bo pokazująca dawno już nieistniejący świat, starą Syberię i Bajkał, Mongolię, mieszkających tam ludzi. Interesujące jest też samo patrzenie na ten świat, jakie uskutecznia autor, Niemiec mieszkający w Rydze. Sporo ciekawych opisów, zmagania z przyrodą i ludźmi, odrobinka...

Kiedyś świat można było poznać. Można było go odnieść do najwyższej wartości - do swojej cywilizacji. Taka właśnie archaiczna i bezrefleksyjna jest podróż Rengartena. Właściwe ubranie - płaszcz z wielbłądziej wełny i trzymana na podorędziu fuzja są jego literackim dłutem, nie refleksja czy zadziwienie. Ale nie spodziewam się by ktoś sięgnął po ten tytuł szukając rozjaśniającego wglądu. Jeśli ktoś oczekuje egzotyki w opisie niemieckiego piechura jej nie znajdzie. Jeśli ktoś szuka człowieka w obliczu wyzwania, w przemianie - tego też nie ma w opisie zachodniego mieszczanina. Prędzej znaleźć można w tej książce zachodnią Europę z XIX wieku niż Mongolię czy Chiny. Przeczytana w ramach perypatetycznego projektu była dla mnie krótką podróżą po manowcach pieszej wędrówki.

Kiedyś świat można było poznać. Można było go odnieść do najwyższej wartości - do swojej cywilizacji. Taka właśnie archaiczna i bezrefleksyjna jest podróż Rengartena. Właściwe ubranie - płaszcz z wielbłądziej wełny i trzymana na podorędziu fuzja są jego literackim dłutem, nie refleksja czy zadziwienie. Ale nie spodziewam się by ktoś sięgnął po ten tytuł szukając...