Osiem relacji. Osoby, które autor prosi o zwierzenie, dzieli niemal wszystko - zawód, wiek, podejście do życia. Sędzia okręgowy z widokami na poezję w latach szkolnych, szorstki doktor z wykształceniem chemicznym, gospodyni domowa z bogatej rodziny mieszczańskiej, inteligentny i wykształcony pracownik opery, sędziwy profesor muzyki... Łączy ich jedno - mieli swego czasu to szczęście (mówiąc "szczęście", mam na myśli "potworna złośliwość losu") spotkać tytułowego mistrza Foltyna, człowieka opętanego wizją stworzenia opery pt. "Judyta".

Przez kolejne relacje (uszeregowane wg spotkań z bohaterem, zaczynając od jego lat szkolnych) oraz dwie notatki autora czytelnik stopniowo obserwuje losy tytułowego bohatera i tworzy sobie jego obraz. Choć mniej-więcej po trzeciej relacji klaruje nam się już pogląd na Foltyna, nie chcę niczego o jego charakterze zdradzać, by nie psuć czytelnikom zabawy.

Czapek jest zaprawionym pisarzem i to od razu widać. Bez problemu tworzy wiarygodne postacie, czy to matki wspominającej siebie w latach szkolnych jako głupiutką, naiwną gąskę, czy korepetytora z głębokim szacunkiem i oddaniem dla muzyki.

Książka jest krótka (te 150 stron łyknięte jak ostryga w jeden wieczór) i stanowi ciekawy eksperyment literacki. Choć w tytule jest osiem, uwierzcie, Foltyn miał jedną, wyjątkowo wyrazistą twarz. I myślę, że warto jej się dokładnie przyjrzeć. Ku przestrodze.

Osiem relacji. Osoby, które autor prosi o zwierzenie, dzieli niemal wszystko - zawód, wiek, podejście do życia. Sędzia okręgowy z widokami na poezję w latach szkolnych, szorstki doktor z wykształceniem chemicznym, gospodyni domowa z bogatej rodziny mieszczańskiej, inteligentny i wykształcony pracownik opery, sędziwy profesor muzyki... Łączy ich jedno - mieli swego czasu to...