Seria opowieści o małej myszce „Tupcio Chrupcio” porusza bliskie dzieciom sprawy. Najmłodsi czytelnicy będą oswajali się z nowymi sytuacjami, uczyli samodzielności, rozwijali swoje zdolności oraz relacje społeczne. Wśród licznych książeczek nie zabraknie historii o zmianach humoru, pożegnaniu z pieluchą, urodzinach, strachu, wizycie u lekarza, problemach z zaśnięciem, niechęci do mycia, pójściu do przedszkola, braku chęci do jedzenia. Kolejny tom „Umiem się dzielić” zawiera ciepłą opowieść o bardzo ważnej umiejętności i korzyściach z niej płynących.
Tupcio Chrupcio potrafi zbudować w piaskownicy piękny zamek i olbrzymie miasto dookoła niego. Jest niesamowicie zadowolony z efektów swojej wielogodzinnej, samotnej pracy. Musi tylko dopracować kilka szczegółów i będzie mógł podziwiać swój wysiłek. Ku jego niezadowoleniu na podwórzu pojawia się jego młodsza siostra Mysia z mamą. Dziewczynka chce się pobawić jego zabawkami, co Tupcia Chrupcia wcale nie cieszy. Wyszarpuje siostrze zabawki. W czasie walki mała myszka niechcący burzy część idealnych budowli przedszkolaka, co sprawia, że czuje się on poszkodowany, potraktowany niesprawiedliwie przez mamę, która ku jego uldze zabiera jego siostrę do domu.
W przedszkolu bohater wcale nie bawi się lepiej: siedzi w kącie ze swoimi zabawkami i dba, by inni ich nie dotykali. Przez to nie może się bawić tak jak rówieśnicy. Pozostaje mu jedynie przyglądanie się radosnym harcom rówieśników. Przez takie samotne spędzanie czasu w kącie w przedszkolu Tupcio Chrupcio się nudzi, ale jest bardzo szczęśliwy, że nikt nie dotykał jego własnych zabawek.
Kiedy do domu zaprasza go Gabryś mały bohater pakuje wszystkie swoje zabawki, żeby w czasie nieobecności w domu siostra nie dotykała ich. U kolegi natomiast pilnuje, żeby się nimi nie bawić, bo musiałby się podzielić, a bardzo tego nie lubi. Gabryś pokazuje mu własne piękne zabawki, pozwala mu bawić się najlepszymi z nich, a w czasie deseru oddaje część pysznego tortu. Tupcia Chrupcia dziwi takie odmienne zachowanie, ale z drugiej strony jest bardzo zadowolony z tej nieco naiwnej postawy kolegi. Gdy musi już wracać do domu na nowo pakuje swoje zabawki i ukradkiem zabiera koparkę przyjaciela. Cieszy się, że w ten sposób zyska nową zabawkę.
W domu mama jednak dostrzega, że jej syn przywłaszczył sobie rzecz należącą do kolegi. Wysyła go do Gabrysia, by oddał koparkę. Tupcio Chrupcio bardzo boi się konfrontacji. Myśli, że przyjaciel się na niego pogniewa i już nigdy w życiu nie będzie chciał się z nim bawić. W końcu on sam by tak zrobił. Ku jego zaskoczeniu kolega proponuje wzajemne pożyczanie sobie zabawek. Mały bohater odkrywa, że dzielenie się pozwala na interesującą zabawę, posiadanie wielu przyjaciół oraz pozwala aktywnie spędzić czas.
Tupcio Chrupcio to typowy przedszkolak będący na etapie dbania o własne zabawki do tego stopnia, że nie był w stanie uczestniczyć w zabawie z innymi dziećmi. Ta bardzo pouczająca opowieść pokaże dzieciom, że wspólna zabawa jest ważniejsza niż posiadane zabawki.
Książka (jak wszystkie z interesującej dla przedszkolaków serii) posiada solidną oprawę, piękne ilustracje autorstwa Marca Campanelli, śliskie, dobrze zszyte i sklejone strony. Wielkim plusem jest też duża czcionka zachęcająca dzieci do samodzielnego czytania.
Książkę polecam wszystkim przedszkolakom oraz dzieciom rozpoczynającym życie społeczne. Opowieść o Tupciu Chrupciu będzie doskonałym wstępem do zabaw z innymi dziećmi w piaskownicy.

Seria opowieści o małej myszce „Tupcio Chrupcio” porusza bliskie dzieciom sprawy. Najmłodsi czytelnicy będą oswajali się z nowymi sytuacjami, uczyli samodzielności, rozwijali swoje zdolności oraz relacje społeczne. Wśród licznych książeczek nie zabraknie historii o zmianach humoru, pożegnaniu z pieluchą, urodzinach, strachu, wizycie u lekarza, problemach z zaśnięciem,...