Moim zdaniem jest to najsłabsza, a na pewno jedna z najsłabszych historii o Tupciu. Niekonsekwentna (raz mama zapowiada za chwilę kolację, a dwie strony później mówi, że najpierw trzeba zjeść obiad) oraz przykra - w ostateczności mama Tupcia nie znajduje żadnego sposobu na dogadanie się z niesfornym synkiem i postanawia go ukarać, zostawiając w samotności. Bardzo smutne.

Moim zdaniem jest to najsłabsza, a na pewno jedna z najsłabszych historii o Tupciu. Niekonsekwentna (raz mama zapowiada za chwilę kolację, a dwie strony później mówi, że najpierw trzeba zjeść obiad) oraz przykra - w ostateczności mama Tupcia nie znajduje żadnego sposobu na dogadanie się z niesfornym synkiem i postanawia go ukarać, zostawiając w samotności. Bardzo smutne.

Opowieść z życia wzięta, w dodatku dzieci to widzą - i chociażby z tego powodu dla mnie absolutny hit. Na okładce publikacji widnieje napis - "wychowanie przez czytanie". Trafione w punkt, z hirurgiczną wręcz precyzją. Znakiem rozpoznawczym Tupcia Chrupcia są również niezwykłe ilustracje, polecam jako wspólną lekturę z dzieckiem.

Opowieść z życia wzięta, w dodatku dzieci to widzą - i chociażby z tego powodu dla mnie absolutny hit. Na okładce publikacji widnieje napis - "wychowanie przez czytanie". Trafione w punkt, z hirurgiczną wręcz precyzją. Znakiem rozpoznawczym Tupcia Chrupcia są również niezwykłe ilustracje, polecam jako wspólną lekturę z dzieckiem.

Świetna książka dla dzieci (koniecznie wydanie z ilustracjami Marco Campanella!!!)
Właściwie to specjalnie dla tej serii powinnam założyć sobie półkę "przeczytane 5728754845 razy", bo mój synek (roczny) chce, żeby mu czytać w kółko "Tupcie Chrupcie". Polecam :)

Świetna książka dla dzieci (koniecznie wydanie z ilustracjami Marco Campanella!!!)
Właściwie to specjalnie dla tej serii powinnam założyć sobie półkę "przeczytane 5728754845 razy", bo mój synek (roczny) chce, żeby mu czytać w kółko "Tupcie Chrupcie". Polecam :)

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2017/02/tupcio-chrupcio-eliza-piotrowska.html

Na samym wstępie przyznam, że straszliwie nie lubię, a w zasadzie brzydzę się i boję gryzoni, szczególnie myszy i szczurów. Wpadam w panikę, kiedy widzę takie stworzonko i uciekam, aż się za mną kurzy. Jednak nic nie powstrzymało mnie przed poznaniem przygód Tupcia Chrupcia, który okazuje się bardzo sympatycznym zwierzątkiem posiadającym problemy typowe dla każdego kilkulatka.

Tupcio Chrupcio jest sympatycznym maluchem, ale bywa kapryśny i niegrzeczny - usilnie stawia na swoim, marudzi, bałagani, wykazuje roszczeniową postawę, obraża się i chowa przed mamą, która w końcu traci anielską cierpliwość. Postanawia dać nauczkę synkowi - Tupcio Chrupcio obiecuje być grzecznym już do końca świata...

Wszyscy mamy prawo mieć zły humor, jednak należy znać granice, których nie warto przekraczać. Zachowanie Tupcia Chrupcia było wręcz skandaliczne - zachowywał się jak wiele maluchów uważających, że wszystko im wolno. Rodzic też człowiek, więc w końcu jego cierpliwość się kończy. Tytułowa myszka uświadamia sobie, że robienie na złość to brzydki zwyczaj i niewarty zachodu. Wyciągnięte konsekwencje bywają niezbyt przyjemne, ale niekiedy nie ma wyjścia, bo tylko one czegoś uczą.

Tupcio Chrupcio to wspaniały bohater literacki, z jakim mogą utożsamić się wszystkie dzieci. Każda bajka stanowi doskonały pretekst do rozmowy ze swoją pociechą na różnorodne tematy. Dodatkowym atutem są ilustracje idealnie oddające klimat snutej opowieści. Do tego dochodzą bardzo duże litery, które pozwalają na samodzielne czytanie starszakom.

Cieszę się, że w końcu poznałam Tupcia Chrupcia, który na pewno w najbliższym czasie będzie ulubieńcem moim, a także synka. Na pewno niejednokrotnie wrócę do jego przygód, kiedy Jaś stanie się nieco starszy i zacznie przejawiać zachowania podobne do tych, jakie poruszają te historie. Wtedy z przyjemnością ponownie wypożyczę te książki z biblioteki, aby uświadomić synkowi, że jego problemy są normalne i typowe dla maluchów w jego wieku, ale można je przezwyciężyć - wystarczy tylko odrobina chęci.

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2017/02/tupcio-chrupcio-eliza-piotrowska.html

Na samym wstępie przyznam, że straszliwie nie lubię, a w zasadzie brzydzę się i boję gryzoni, szczególnie myszy i szczurów. Wpadam w panikę, kiedy widzę takie stworzonko i uciekam, aż się za mną kurzy. Jednak nic nie powstrzymało mnie przed poznaniem przygód Tupcia Chrupcia, który okazuje się...

książeczka ma ewidentnie ambicje dyktatorskie, znaczy takie ciągotki dydaktyczne bardziej i tu miałabym pewne wątpliwości.
tupcio chrupcio był nieznośny i aż się prosił żeby mu przysunąć klapa w tyłek (ojoj, czy się aby nie narażę animalsom, znaczy tym, no... sama nie wiem, pacyfistom..?),ale dzielna mama chrupcia, kobieta o nerwach ze stali lub ze zdiagnozowanym zespołem Guillaina-Barrégo ani na chwilę nie traci równowagi, może jest na jaikichś lekach... silnych? Gdyby podniosła głos na niesfornego chrupcia - byłoby to przecież w pełni usprawiedliwione - trochę bardziej przypominałaby człowieka (znaczy się mysz) z krwi i kości.
Jednak myli się ten, który widzi w mamie tupcia dziecięcą wersję jakiegoś bajkowego robota, bo mamcia wcale nie jest w ciemię bita i obmyśliła ZEMSTĘ na swoim rozpieszczonym dzieciaku (wszyscy chórem: taaaak!).
Spoilera nie będzie, se przeczytajcie książkę. Ja tylko powiem: dostał bachor nauczkę ma za swoje. Taka kara! pewnie w gacie narobił ze strachu. na przyszłość będzie się matki pilnował, spódnicy z tych swoich małych paluszków nie wypuści, aż mu je będzie trzeba odginać jeden po drugim, jeden po drugim... a wystarczyło dać klapa gówniarzowi.

książeczka ma ewidentnie ambicje dyktatorskie, znaczy takie ciągotki dydaktyczne bardziej i tu miałabym pewne wątpliwości.
tupcio chrupcio był nieznośny i aż się prosił żeby mu przysunąć klapa w tyłek (ojoj, czy się aby nie narażę animalsom, znaczy tym, no... sama nie wiem, pacyfistom..?),ale dzielna mama chrupcia, kobieta o nerwach ze stali lub ze zdiagnozowanym zespołem...

Dla mnie dość nudna opowiastka, lecz moja córka ją uwielbia.

Dla mnie dość nudna opowiastka, lecz moja córka ją uwielbia.

Bardzo lubimy serię tupcia chrupcia😊.

Bardzo lubimy serię tupcia chrupcia😊.

Mi jakoś nie koniecznie podchodzi postać Tupcia, ale ksiązka nie musi mi się podobać tylko właścicielowi. Tupcio to jedna z ulubionych postaci literackich mojego syna.

Mi jakoś nie koniecznie podchodzi postać Tupcia, ale ksiązka nie musi mi się podobać tylko właścicielowi. Tupcio to jedna z ulubionych postaci literackich mojego syna.

Książka TRA-GICZ-NA. Porażka. Metody wychowawcze matki Chrupcia to straszenie dziecka, kłamstwa i manipulacje. Zdecydowanie najgorsza seria dla dzieci z jaką miałem styczność.

Książka TRA-GICZ-NA. Porażka. Metody wychowawcze matki Chrupcia to straszenie dziecka, kłamstwa i manipulacje. Zdecydowanie najgorsza seria dla dzieci z jaką miałem styczność.

Wg książki dziecko które kaprysi ciagle czegoś chce należy ukarać. Brawo! Doprawdy czytanie przez wychowanie.
Książki o Tupciu dostałam w prezencie, wszystkie wylądowały w piecu. Język i teść jest bardzo szkodliwa

Wg książki dziecko które kaprysi ciagle czegoś chce należy ukarać. Brawo! Doprawdy czytanie przez wychowanie.
Książki o Tupciu dostałam w prezencie, wszystkie wylądowały w piecu. Język i teść jest bardzo szkodliwa