"-Pokojówka. Można posłać łóżko? - spytał Win
-Na drzwiach wisi kartka "Nie przeszkadzać".
Win zerknął na gałkę przy drzwiach.
-Przykro. Nie mówić angielski."

Serię o Myronie Bolitarze zaczęłam czytać dawno temu... tak na moje oko to było chyba 7-8 lat i przeczytałam zaledwie ten tom i troszke drugiego - bardziej z okoliczoności, jakie wtedy sie zmieniły niż z braku chęci. Z "Bez skrupułów" nie pamiętałam zbyt wiele, oprócz tego, że ksiązka BARDZO mi się podobała, to jeszcze gdzieś we mnie tkliło się ciche uwielbienie dla Wina. Od początku miałam do niego słabość i tak po części ze względu na niego postanowiłam odświeżyć sobie pamięć i tym razem przejść przez serię sumiennie do końca.

Ponowne czytanie książki zazwyczaj kojarzy mi się z katorgą - nawet jeżeli jest to ulubiona książka. Barkuje elementu zakoczenia, pamięć powraca i wyprzedza fabułę - nienawidzę tego. Jednak w przypadku książek Cobena nie ma o tym mowy. Jego powieści są tak zawikłane, że zawsze w pewnym momencie przybieraja inny obrót, a potem ponownie zmienia kurs w stronę, której byśmy sie nie spodziewali, by za moment znowu zbić czytelnika z tropu, kończąc fenomenalnym rozwiązaniem zagadki. Za to własnie tak bardzo cenię Cobena. Harlan tak mnie zakręcił, że zakończenie totalnie mnie zaskoczyło! Ale jak to? Przecież czytałam już tę ksiązkę! Własnie o tym mówię :)

Myron to świetna postać, chociaz chciałabym go poznac troszkę bardziej osobiście, co domyslam się zostanie uczynione w nastepnych tomach. Trio Myron, Win i Esperanza to kompania idealna!
Uwielbiam to, że mimo iż towarzyszymy tym bohaterom w śledztwie to tak naprawdę jesteśmy tylko towarzyszami - nie samymi postaciami. Coben nie daje nam wglądu w umysł Myrona, pozwalając samodzielnie rozwiązywać zagadki, co wychodzi mi okropnie kiepsko, ale świetnie się przy tym bawię :)

Jak spędziłam czas z tą powieścią?

Jakby to powiedział Win:
Pysznie!

Gorąco polecam.

"-Pokojówka. Można posłać łóżko? - spytał Win
-Na drzwiach wisi kartka "Nie przeszkadzać".
Win zerknął na gałkę przy drzwiach.
-Przykro. Nie mówić angielski."

Serię o Myronie Bolitarze zaczęłam czytać dawno temu... tak na moje oko to było chyba 7-8 lat i przeczytałam zaledwie ten tom i troszke drugiego - bardziej z okoliczoności, jakie wtedy sie zmieniły niż z braku chęci....