Ostatnimi czasy coraz częściej sięgam po książki o tematyce utopijnej. Tak naprawdę, wszystko zaczęło się właśnie od „Igrzysk Śmierci” autorstwa Suzanne Collins. I choć nie przyszło mi to łatwo, bowiem z oporem zabrałam się za IŚ, to nie żałuję poświęconego tej lekturze czasu.

„Igrzyska Śmierci” to obraz świata zniszczonego przez ludzką słabość do destrukcji wszystkiego co tylko możliwe. Pycha, chciwość i łaknienie władzy nieustannie doprowadzają do konfliktów zbrojnych. I to właśnie wojna doprowadziła do podzielenia państwa na trzynaście dystryktów, w których panowały ściśle określone zakazy i.. zakazy. Główna bohaterka żyje w świecie ściśle określonym przez pamięć i tradycje. Jednak cóż z tego, kiedy i jedno i drugie jest kłamstwem? Powieść pełna zagadek i odpowiedzi. Pełna wzruszających i drastycznych zarazem scen, które na długo pozostają czytelnikowi w pamięci. Jestem pewna, że jeszcze kiedyś ponownie sięgnę po „Igrzyska Śmierci”. Polecam!

Ostatnimi czasy coraz częściej sięgam po książki o tematyce utopijnej. Tak naprawdę, wszystko zaczęło się właśnie od „Igrzysk Śmierci” autorstwa Suzanne Collins. I choć nie przyszło mi to łatwo, bowiem z oporem zabrałam się za IŚ, to nie żałuję poświęconego tej lekturze czasu.

„Igrzyska Śmierci” to obraz świata zniszczonego przez ludzką słabość do destrukcji wszystkiego...