Jeśli ktoś słyszał takie pojęcia jak "Derrida", "dekonstrukcja", "inskrypcja", to tę książkę albo już zna, ale koniecznie musi poznać. Chyba nie ma w Polsce lepszego "derridoznawcy" niż Markowski. Przynajmniej jeśli mowa o literaturze, a przecież myśl Derridy dotyka w równym stopniu literatury, co epistemologii, a wtedy zaczyna się prawdziwa zabawa. Można zarzucać dekonstrukcjonistom puste maglowanie terminologiczne, ale mimo wszystko coś jest w tym nurcie, co rozbija tradycyjne myślenie. Oś Pisarz-Dzieło-Czytelnik dawno odeszła już do lamusa. Od dawna myśli się inaczej. Zresztą, czytelnicy swoje wiedzą od zawsze. Nie patrząc na "fachowców" nawiązują i nawiązywali intymne, osobiste, mistyczne więzi z literaturą. Derrida i inni próbują te relacje od nowa podefiniować, wytłumaczyć. Nie sądzę, żeby to się kiedykolwiek udało. Mimo wszystko szacunek za próbę dotarcia do Prawdy. Odszedłem trochę od książki, ale tak działa dekonstrukcja ;-) Naprawdę polecam nawet tym, których dotychczas nie interesowały takie tematy.

Jeśli ktoś słyszał takie pojęcia jak "Derrida", "dekonstrukcja", "inskrypcja", to tę książkę albo już zna, ale koniecznie musi poznać. Chyba nie ma w Polsce lepszego "derridoznawcy" niż Markowski. Przynajmniej jeśli mowa o literaturze, a przecież myśl Derridy dotyka w równym stopniu literatury, co epistemologii, a wtedy zaczyna się prawdziwa zabawa. Można zarzucać...