Na co dzień staram się czytać literaturę popularnonaukową lub klasykę literatury światowej, czasami polskiej. Aby jednak nie doprowadzać się do samoograniczenia, czasami robię wycieczki do nieznanych mi dotąd krain literackich. Słyszałem dobre opinie o stosunkowo młodym polski pisarzu – niemalże mój rówieśnik 😉- który w bardzo ciekawym stylu opisuje otaczającą nas rzeczywistość, odbieraną głównie przez ludzi młodych lub bardzo młodych. Już od początku książki postanowiłem być ostrożny, gdyż Jakub Żulczyk używa bardzo wulgarnego języka i knajackich powiedzonek, więc czasami miałem wrażenie, że słucham dialogów swoich mniej ogarniętych kolegów lub stoję w tramwaju z młodzieżą wracającą ze szkoły. Jednak giętki język autora i błyskotliwe interpretacje naszej codzienności wciągały mnie w głąb powieści. Główny bohater to 24-25 latek studiujący na ostatnim roku prawa, gdzieś w okolicach 2006r. w naszym ciekawym kraju. Poczułem pewną sympatię dla bohatera, ponieważ też w tym czasie kończyłem studia prawnicze i tak samo jak główna postać książki Żulczyka lubiłem sobie filozofować i sarkastycznie komentować ówczesną rzeczywistość. Książka dostarcza nam obszerny opis świata ówczesnej młodzieży studenckiej, świata w którym dominuje alkohol, lekkie narkotyki, wulgarny seks, nieprzerwana impreza, ale też oczekiwania w stosunku do swojej przyszłości i co jest kanwą da całej książki – uczucia jakim jest miłość - serwowana jednak w wydaniu niecodziennym. Niezdefiniowany życiowo Dawid zakochuje się na zabój w 15 letniej Kaśce, która jest bardzo niedojrzała, a jej krótkie jak dotąd życie upływa głównie na permanentnym przechodzeniu gier video. Relacja jaka rodzi się między nimi jest dość pokrętna, a tour po Polsce jaki zafundowali sobie bohaterowie nieubłaganie zbliża do siebie tych dwoje różnych ludzi. Aby oddać klimat i styl autora opisującego emocje bohaterów posłużę się cytatem książki: „Wciskaj mi najgorszy kit na świecie. Nie chcę nic oprócz twoich farmazonów. Oprócz twoich bajek. Oprócz twojego udawania dorosłej. Szukania dziury w całym. Pragnę, byś mnie bez przerwy wkurwiała."

Na co dzień staram się czytać literaturę popularnonaukową lub klasykę literatury światowej, czasami polskiej. Aby jednak nie doprowadzać się do samoograniczenia, czasami robię wycieczki do nieznanych mi dotąd krain literackich. Słyszałem dobre opinie o stosunkowo młodym polski pisarzu – niemalże mój rówieśnik 😉- który w bardzo ciekawym stylu opisuje otaczającą nas...