Książka prezentuje szereg wyników badań z zakresu psychologii , zarówno osobowościowej sprawców jak i szerszej społecznej. Zawarte w niej wnioski są pochodną wielu metod badawczych przyjętych przez uczonych z różnych dziedzin: psychologów, socjologów, historyków. Poszczególne artykuły są niejednokrotnie polemikami między badaczami. Najciekawsze są te z zakresu psychologii osobowościowej i podatności jednostki na czynienie zła. Największe zasługi w tej kwestii osiągną S. Milgram, który co prawda w warunkach „laboratoryjnych” stworzył i opisał pewne wzorce zachowań, które potwierdzają, że każda istota ludzka jest skłonna do popełnienia zbrodni, jeżeli powstaną do tego odpowiednie czynniki. Te wyniki nie za bardzo się spodobały np. C. Lanzmannowi (przeżył wojnę, więc do tematu podchodzi dość emocjonalnie),który w ogóle krytykuje naukowe (psychologiczne) próby zrozumienia „tajemnicy” ( nawet bardzo ostro, i określa to jako „plugawość”, s. 210). W tej sytuacji mamy do czynienia z konfrontacją podejścia naukowego z – jak to określę- specyficzną ideologią (okraszanie wydarzeń i ich badanie mianem „tajemniczości”, „niepojętności” jak w przypadku Holokaustu),która niczego nie wyjaśnia, jest ahistoryczna i nienaukowa. Czasami badania naukowe są (błędnie) utożsamiane z próbami usprawiedliwiania sprawców. Należy jednak pamiętać, że zamiar poznania choć w jakimś stopniu zachowań ludzkich z danego okresu historycznego, próba rekonstrukcji środowiska w jakiej one się wytworzyły samo w sobie nie jest przecież usprawiedliwianiem.

Książka prezentuje szereg wyników badań z zakresu psychologii , zarówno osobowościowej sprawców jak i szerszej społecznej. Zawarte w niej wnioski są pochodną wielu metod badawczych przyjętych przez uczonych z różnych dziedzin: psychologów, socjologów, historyków. Poszczególne artykuły są niejednokrotnie polemikami między badaczami. Najciekawsze są te z zakresu...

Najgorszy pseudointeligencki bełkot jaki czytałem, idealny poradnik jak napisać książkę której nie zrozumie czytelnik a która będzie robiła wrażenie napisanej przez wielkich "amerykańskich naukowców"
Polecam jako przykład jak NIE pisać książek.

Najgorszy pseudointeligencki bełkot jaki czytałem, idealny poradnik jak napisać książkę której nie zrozumie czytelnik a która będzie robiła wrażenie napisanej przez wielkich "amerykańskich naukowców"
Polecam jako przykład jak NIE pisać książek.

Czy to możliwe, żeby w każdym z nas drzemało zło, które uruchomione nakręca spiralę okrucieństwa? Chcielibyśmy powiedzieć, że nie, to niemożliwe, ale Autorzy książki wskazują na wiele dowodów, że tak właśnie jest... Przytaczane wielokrotnie badania Zimbardo czy Milgrama bezpośrednio nie odwołują się do Holokaustu, ale ukazują naturę człowieka, o której wolelibyśmy nie wiedzieć. Trudno uwierzyć, że Eichmann nie miał przyjemności w pastwieniu się nad Żydami. Jednak wielu z nich, zmuszając do emigracji, uratował od śmierci, a jego kochanką była Żydówka... To, co stało się w czasie wojny – zbrodnie, motywacje dokonujących je ludzi – bardzo trudno opisać w kategoriach psychologicznych. Publikacja jest zbiorem artykułów, jakie napisali o Holokauście psycholodzy społeczni (język nie zachęca, ale musimy się z tym liczyć – jest to pozycja naukowa). Zadali oni sobie pytania: czy istnieje banalne zło? Czy każdy człowiek postawiony w owej sytuacji społecznej i historycznej mógłby dokonać zbrodni? Czy próbując zrozumieć sprawców, nie krzywdzimy ofiar? Oraz czy jest możliwe zrozumienie bez wybaczenia? Warto się nad tym pozastanawiać.

Czy to możliwe, żeby w każdym z nas drzemało zło, które uruchomione nakręca spiralę okrucieństwa? Chcielibyśmy powiedzieć, że nie, to niemożliwe, ale Autorzy książki wskazują na wiele dowodów, że tak właśnie jest... Przytaczane wielokrotnie badania Zimbardo czy Milgrama bezpośrednio nie odwołują się do Holokaustu, ale ukazują naturę człowieka, o której wolelibyśmy nie...

Psychologia w wydaniu naukowym zdecydowanie nie jest moją bajką. Przeczytałam 1/3 i dałam sobie spokój.
Osobom zainteresowanym tematyką raczej powinno się to spodobać.

Psychologia w wydaniu naukowym zdecydowanie nie jest moją bajką. Przeczytałam 1/3 i dałam sobie spokój.
Osobom zainteresowanym tematyką raczej powinno się to spodobać.

Nietypowa i oryginalna publikacja; rzadko sprawa zagłady traktowana jest w kategoriach naukowych, jeśli już, dotyczy to prac historyków, prawie nigdy psychologów. Autorzy próbują zrozumieć i wyjaśnić mechanizmy ludzkiej natury, które pozwoliły na tak nieludzkie postępowanie – czy zło jest w nas? Czy jest może ono wynikiem zaistniałej sytuacji i próbą przystosowania się do niej? W książce odnaleźć można wiele tez, przypuszczeń, ale również, a może przede wszystkim wyniki wnikliwych badań i analiz psychologów społecznych.
„Książkę polecić można wszystkim zainteresowanym tematyką Holokaustu, ale także tym, którzy chcieliby ujrzeć psychologię społeczną w niezwykle istotnym, dotyczącym nas wszystkich kontekście. Nawet jeśli naszych przodków ludobójstwo nie dotknęło bezpośrednio, to mamy aż nadto przykładów, że niebezpieczeństwo nie ustało raz na zawsze.” (bezpośredni link:
http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,7175/q,Zaglada.wedlug.psychologow.spolecznych)

Nietypowa i oryginalna publikacja; rzadko sprawa zagłady traktowana jest w kategoriach naukowych, jeśli już, dotyczy to prac historyków, prawie nigdy psychologów. Autorzy próbują zrozumieć i wyjaśnić mechanizmy ludzkiej natury, które pozwoliły na tak nieludzkie postępowanie – czy zło jest w nas? Czy jest może ono wynikiem zaistniałej sytuacji i próbą przystosowania się do...