Bardzo lubię Marininę. Pamiętam, że pierwsza jej powieść jaką przeczytałem wydała mi się ożywczym powiewem w schematycznej bądź co bądź literaturze kryminalnej. Marinina ma fajny styl i bardzo dobre ucho do naturalnych dialogów. Jej postacie są wyraziste, choć nieco komiksowe, a intrygi często z pogranicza prawie że historii o Bondzie (wchechmocni mafiosi typu Deniosow, zimni zabójcy, wyrachowane kobiety itd.).
Trochę bondowski jest też zalążek akcji w "Za wszystko trzeba płacić". Oto grupa lekarzy opracowuje tajemniczy preparat mający pomóc w pełnym wykorzystaniu sił twórczych (w stylu: umiesz zagrać wlazł kotek na płotek, a po zażyciu preparatu piszesz symfonie jak Mozart) prowadząc nielegalne eksperymenty na ludziach. Z tego zalążka rozwija się skomplikowana intryga i książkę czyta się bardzo dobrze. Mnie osobiście zabrakło tu... tajemnicy. Książka napisana jest według schematu, że od początku wiemy kto co robi i dlaczego, a Kamieńska (która pojawia się dość późno) dochodzi powoli do tego, co czytelnik już wie. Brakuje trochę choćby jakiegoś elementu suspensu, zwrotów akcji prawie nie ma. Ostatni rozdział ekspresowo zamyka wszystkie wątki, ale jakiejś wyczuwalnej kulminacji po prostu brak. Ot, snuje się ta historia, snuje i... kończy.

Bardzo lubię Marininę. Pamiętam, że pierwsza jej powieść jaką przeczytałem wydała mi się ożywczym powiewem w schematycznej bądź co bądź literaturze kryminalnej. Marinina ma fajny styl i bardzo dobre ucho do naturalnych dialogów. Jej postacie są wyraziste, choć nieco komiksowe, a intrygi często z pogranicza prawie że historii o Bondzie (wchechmocni mafiosi typu Deniosow,...