Oferta książek z "zakutaną" kobietą na okładce i wymownym tytułem: "Zdradzona", "Oszukana" czy "Wykorzystana" jest bogata. Czytam je wszystkie po kolei, gdyż kultura muzułmańska interesuje mnie od dawna.
Miałam to wyjątkowe szczęście i mogłam porozmawiać z muzułmańskimi kobietami bez obecności mężczyzn. Ci, którzy próbowali tego "wyczynu" wiedzą, że sprawa wcale nie jest łatwa.
Po przeczytanych książkach, a szczególnie po tych rozmowach mam mieszane uczucia co do sytuacji kobiet w społeczeństwie muzułmańskim.

Są takie kobiety w społecznościach muzułmańskich (i nie tylko w nich), które są zadowolone ze swojego statusu w społeczeństwie, lubią, gdy mężczyzna zarabia na całą rodzinę, płaci rachunki, załatwia sprawy urzędowe, robi zakupy. Są takie kobiety (i jest ich naprawdę niemało!), dla których dzieci, mąż i dom są całym światem. Gdyby dać wybór polskim kobietom, to jestem przekonana, że wiele wolałoby zrezygnować z pracy i zająć się w 100% rodziną i domem.
Są też inne kobiety: aktywne zawodowo, posiadające własne firmy, będące kierownikami, dyrektorami i prezesami, mające hobby, uprawiające sport, spędzające dużo czasu z przyjaciółmi. Kobiety o takim charakterze spotykamy zarówno w Polsce, jak i na Wyspie Wielkanocnej czy w Iraku. Dla takich kobiet przyjście na świat w społeczności muzułmańskiej jest poniekąd nieszczęściem. To "nieszczęście" ma jednak różne oblicza. Z mojego doświadczenia najczęściej wygląda to tak, jak w przypadku jednej z Palestynek, które znam osobiście...

Nazwijmy Ją Leyla.
Leyla studiuje na kierunku, po którym ciężko będzie Jej znaleźć pracę w Jej rodzinnym kraju islamskim. Studiuje akurat na tym kierunku nie dlatego, że Ją to wybitnie interesuje, ale dlatego, że ma nadzieję, że w przypadku, gdy naprawdę tej pracy w rodzinnym kraju nie znajdzie, to uda Jej się wyjechać do pracy za granicę. Ma nadzieję, że twardogłowy ojciec i bracia zgodzą się na to wbrew zasadom panującym w rodzinie, żeby nie marnować lat i pieniędzy wydanych na Jej edukację. Leyla chce być wolna od opieki mężczyzn, niezależna i sama decydować o sobie. I to jest to, co mówiła do mnie głośno, gdy zostałyśmy same.
Druga strona medalu jest taka, że ta sama Leyla jest oburzona tym, że nie noszę chustki na głowie, robi dziką awanturę bratu za to, że pocałował swoją żonę w policzek przy przy nas, a siostrze za to, że zaspała na modlitwę... Layla bez żenady wyciąga rękę po pieniądze do ojca czy braci, bo przecież utrzymywanie kobiet to obowiązek mężczyzn. Nie wyobraża też sobie samej zarobić na własne utrzymanie czy załatwić osobiście jakąś sprawę w urzędzie.
Leyla chciałaby być wolna, ale na swoich zasadach.

Z tego względu sceptycznie podchodzę do tematu zniewolenia muzułmańskich kobiet.

W "Zdradzonej..." ból autorki rozumiem znacznie lepiej. Dla Latify ojczyzną jest Australia, a pobyt w Iraku traktuje jak uwięzienie. Książka jest zdecydowanie dobra, choć nie najlepsza wśród swojego gatunku.

Oferta książek z "zakutaną" kobietą na okładce i wymownym tytułem: "Zdradzona", "Oszukana" czy "Wykorzystana" jest bogata. Czytam je wszystkie po kolei, gdyż kultura muzułmańska interesuje mnie od dawna.
Miałam to wyjątkowe szczęście i mogłam porozmawiać z muzułmańskimi kobietami bez obecności mężczyzn. Ci, którzy próbowali tego "wyczynu" wiedzą, że sprawa wcale nie jest...