Oto jeszcze jeden pisarz z czasów prehistorycznych, czyli z PRLu. Wiedziałem, że jego książki istnieją, i pewnie na tym skończyłaby się moja wiedza o nim, gdyby nie audiobook przypadkiem zdobyty - no i spróbowałem. Jeszcze nie umiem się otrząsnąć z szoku, bo to literatura najwyższych lotów, godna najwyższego podziwu i wszelkich zaszczytów. Raczej awangardowa, ale nie tak, by utrudniać czytanie, przeciwnie - kto czyta uważnie, będzie ucztował przy stole zastawionym pierwszorzędnym stylem, bogatym językiem, pełnym niebanalnych, wyrazistych metafor, będzie oglądał szereg obrazów przechodzących jeden w drugi w sposób niepojęty, baśniowy nieomal, a w tych obrazach zobaczy żywych przedwojennych Żydów w Polsce i ich współbycie (albo i nie) z Polakami, zobaczy je oczami Polaka i usłyszy, jak ów Polak próbuje sobie z tym poradzić, usłyszy opowieść o żydowskim świecie splecionym z polskim światem w jedną chałkę, w jeden Chagallowo-Malczewski pejzaż. Dopiero pod koniec, zupełnie niepotrzebnie, pojawią się skrawki eseistycznego pisania, nieco psujące tę żywą, poetycką i jednocześnie klarowną narrację.
Zabierając się do lektury poczytałem nieco o autorze i co znalazłem? Ano był z niego dobrowolny, z pasją oddający się tej robocie donosiciel peerelowskiej bezpieki. Z lubością ponoć szkodził kolegom, a sobie załatwiał reżimowe apanaże w postaci dużych nakładów, wyjazdów itp. Proszę mi wierzyć, nie jestem endekiem szukającym wrogów wszędzie, gdzie oni są czy ich nie ma, ta jednak historia wydaje się jasna i oczywista - ten świetny pisarz jako człowiek był gnidą. Nie pierwszy on i nie ostatni, dość wspomnieć Tomasza Manna, sumienie narodu niemieckiego, w życiu prywatnym pierwszej wody sk....syna jakich mało, tym niemniej wiedza o tym wpływa w pewien sposób na odbiór jego prozy.
Z kolei audiobook czytany jest (wręcz znakomicie) przez Józefa Duriasza, aktora z piękną kartą działalności opozycyjnej. Czy to nie jest materiał na powieść? Aktor po latach dowiaduje się, że genialny autor czytanej przez niego powieści był ubecką gnidą, i oto aktor wspomina, rozmyśla, usiłuje się w sobie z tym faktem uporać, i...

Oto jeszcze jeden pisarz z czasów prehistorycznych, czyli z PRLu. Wiedziałem, że jego książki istnieją, i pewnie na tym skończyłaby się moja wiedza o nim, gdyby nie audiobook przypadkiem zdobyty - no i spróbowałem. Jeszcze nie umiem się otrząsnąć z szoku, bo to literatura najwyższych lotów, godna najwyższego podziwu i wszelkich zaszczytów. Raczej awangardowa, ale nie tak,...