Świetna.

Świetna.

Świetna część, póki co, obok HMS Surprise, zdecydowanie moja ulubiona z cyklu. Dużo o pracy w wywiadzie, dużo o obyczajowości XIX wieku, wciągająca akcja, tło historyczne, wspaniali bohaterowie, dialogi, czego można chcieć więcej?

Świetna część, póki co, obok HMS Surprise, zdecydowanie moja ulubiona z cyklu. Dużo o pracy w wywiadzie, dużo o obyczajowości XIX wieku, wciągająca akcja, tło historyczne, wspaniali bohaterowie, dialogi, czego można chcieć więcej?

Na początek, znów bohaterowie zaczynają na lądzie i ciężko im odbić od brzegu. Około jedna piąta powieści to życie prywatne kapitana, ale nie jest tak nużąco opisane jak w dwóch pierwszych tomach. Może to sympatia dla bohatera, a może jednak trochę lepszy warsztat autora, w każdym razie czyta się znacznie przyjemniej niż na początku sagi.

Za to gdy już trafimy za bohaterami na pokład liniowca, robi się nudnawo. Co prawda opisana jest nowa sytuacja, której jeszcze u tego autora nie było, ale niestety trochę zionie ona nudą. Podchody bohaterów, rozgrywki, nowe relacje, są jakoś tak mdło opisane, że właściwie to trzeba je sobie samemu wymyślać. Autor skupił się na rzeczach zupełnie nieistotnych, a te które powinny być kwintesencją powieści przygotowo-szpiegowskiej kwituje jednym lub dwoma zdaniami. Szkoda bo przez to zmarnował wiele potencjału.

Na plus należy zaliczyć nowego przeciwnika głównego bohatera, który w końcu okazał się kimś na podobnym, jeśli nie lepszym poziomie. I tylko dzięki tej osobistej rozgrywce powieść zyskała dwie dodatkowe gwiazdki, bez których było ich tylko cztery, bo końcówka książki to znów w miarę suchy ląd i trochę powiewa nudą, a moment, w którym się powieść kończy zupełnie rozczarowuje. Właściwe to przez chwilę ma się wrażenie, że zabrakło co najmniej jednego rozdziału. Sądząc po tytule kolejnego tomu, mógł to być specjalny zabieg autora, lub pisał on od razu dwa tomy i trochę sztucznie zostały one podzielone na dwie książki.

Na plus należy policzyć dodatek do wydania polskiego w postaci fragmentu eseju o Royal Navy w XVIII i XIX wieku w odniesieniu do książek autora.

Podsumowując, jest to pozycja wyłącznie dla miłośników całej sagi. Przeczytana jako samodzielna książka, może być potwornie nudną pozycją z mętną akcją i chaotycznie wybranymi postaciami.

Na początek, znów bohaterowie zaczynają na lądzie i ciężko im odbić od brzegu. Około jedna piąta powieści to życie prywatne kapitana, ale nie jest tak nużąco opisane jak w dwóch pierwszych tomach. Może to sympatia dla bohatera, a może jednak trochę lepszy warsztat autora, w każdym razie czyta się znacznie przyjemniej niż na początku sagi.

Za to gdy już trafimy za...

Książka trzyma poziom serii.

Książka trzyma poziom serii.

Książki z tej serii zawsze czyta się świetnie jednak ta cześć jakoś mi się dłużyła.

Książki z tej serii zawsze czyta się świetnie jednak ta cześć jakoś mi się dłużyła.