"Otchłań" to trzeci tom cyklu Przeznaczenie Jedi. Po bardzo dobrym rozpoczęciu - "Wygnańcu" Aarona Allstona - musiałem zmierzyć się z "Omenem" Christie Golden. Opinię o tej książce wyraziłem w odpowiednim miejscu i nie chcę teraz rozdrapywać starych ran... które z resztą Denning nieco zaleczył. Momentami zdawał się naprawiać to, co zepsuła Christie - i robił to cierpliwie, bez nagany, niczym rodzic idący za dzieckiem i sprzątający bałagan, jaki ten po sobie zostawia. Sithowie w końcu są Sithami, chociaż ich wątek jest moim zdaniem całkowicie tu niepotrzebny, tak mimo to odzyskują swój charakterek. Daala znów jest szczwana, Threepio na swoim miejscu, wszystko jest okej.

Joe Schreiber dwukrotnie podchodził do tematyki horroru osadzonego w świecie Gwiezdnych Wojen - w Szturmowach Śmierci oraz Czerwonych Żniwach. Dwukrotnie też otrzymaliśmy głupoty o zombiakach. Może więc źle do tego podchodził i powinien napisać zwykłą książkę, a horror przyjdzie sam? Prawdę powiedziawszy w "Otchłani" Denninga jest zawarty większy ładunek niepokoju niż w obu dziełach Schreibera razem. Chyba na tym polega właśnie horror - na sianiu w umysłach niepokoju, aury tajemniczości, pobudzaniu wyobraźni. Nie wiem czy taki był zamysł autora, ale udało mu się to doskonale. Chociaż w pewnym momencie miałem wrażenie, że autor zanadto sobie popłynął - kiedy Ben i Luke rozmawiali ze zmarłymi przodkami w jeziorze - tak w gruncie rzeczy nie wiemy jeszcze, czy to było tym za co się podawało, więc można to wybaczyć. A nawet trzeba! Czegoś tak elektryzującego i niepokojącego jak setki ciał na granicy śmierci uciekających umysłami "poza cienie" nie było w Star Wars chyba nigdy. A wątek Abeloth, bardzo umiejętnie wpleciony i prowadzony, przyprawił mnie o ciarki co jeszcze żadnemu autorowi się nie udało. Szczególnie jak wyobraziłem sobie jej uśmiech, prawdziwą postać, zamiary.. brrr.


Generalnie cała seria jest niepotrzebnie rozwleczona. Całą akcję z pierwszych trzech tomów spokojnie można by zawrzeć w jednej powieści - jedynym jak na razie plusem Przeznaczenia Jedi jest to, że konflikt nie jest militarny, ale obie stronie są legalistami starającymi się dopiec drugiej stronie w granicach prawa. To dość ciekawe rozwiązanie i miła odmiana, ale nie wiem czy warto przekopywać się przez dziewięć tomów tylko dla odmiany. Otchłań zasługuje na 6/10, jednak jedna gwiazdka więcej po prostu się Denningowi należy za otoczkę jaką wytworzył w tej powieści. Cała seria zasługuje na razie na 5/10, zobaczymy jak się dalej rozkręci. Przede mną "Odwet".

"Otchłań" to trzeci tom cyklu Przeznaczenie Jedi. Po bardzo dobrym rozpoczęciu - "Wygnańcu" Aarona Allstona - musiałem zmierzyć się z "Omenem" Christie Golden. Opinię o tej książce wyraziłem w odpowiednim miejscu i nie chcę teraz rozdrapywać starych ran... które z resztą Denning nieco zaleczył. Momentami zdawał się naprawiać to, co zepsuła Christie - i robił to cierpliwie,...