Jak się dało córce na imię Martynka to do czegoś zobowiązuje. Chyba wszystkie tomiki z nią przerobiłam. Ta część przywołuje wspomnienia z wypadów na wieś. Sympatyczna dziewczynka z dobrym małym serduszkiem. Polecam.

Jak się dało córce na imię Martynka to do czegoś zobowiązuje. Chyba wszystkie tomiki z nią przerobiłam. Ta część przywołuje wspomnienia z wypadów na wieś. Sympatyczna dziewczynka z dobrym małym serduszkiem. Polecam.

Niektóre dzieci mają problem ze skupieniem się na treści czytanej książki. I nie jest to ich wina - w końcu dzieci są pełne zapału, energii, przez ich umysł przewijają się setki myśli i szalonych pomysłów. Bywa jednak tak, że dobrze dobrana książka zaciekawi naszą pociechę na tyle, aby dotrwała do końca powieści.
Dzisiaj pragnę przedstawić Wam kolejną książkę, wartą uwagi: jest to "Martynka". Ola zachwycona jest wyjątkowo naturalną postacią dziewczynki: przeżywa radości i smutki, czasem musi pokonać strach przed nieznanym, zmęczenie czy uporać się ze zmianami w życiu. Martynka żyje bardzo aktywnie - uczy się jeździć konno, pływać, uwielbia zajmować się przydomowym ogrodem, czy spacerować po łące wraz ze swoim nieodłącznym przyjacielem: Pufkiem.
Książka nie jest przeznaczona wyłącznie dla dziewczynek (chociaż sama z początku odnosiłam takie wrażenie). Praktycznie w każdej części Martynce towarzyszą bracia: Alanek i Jaś, kuzynostwo lub nowo poznani przyjaciele. Jest to niezwykle istotne - bo dzieci utożsamiają się z bohaterami książki. A w przypadku odmiennej płci bywa to trudne - może powodować skrępowanie.
Seria "Martynka" składa się aż z 50 części. I chociaż książki nie należą do najdroższych, to zakup wszystkich, może zbliżyć nas do bankructwa. Warto więc pomalutku zakupywać poszczególne części, wzbogacając nie tylko dziecięcą biblioteczkę, ale także słownictwo i wyobraźnię naszych pociech. Sądzę, że książki są idealne dla dzieci, które marzą o posiadaniu własnego zwierzaka: pokazują, że opieka (w tym wypadku) nad czworonogiem, to nie tylko zabawa, ale także spore obowiązki i zmartwienia. Pufek, to sympatyczny psiak, ale nie jest w stanie odmówić sobie pogonienia leśnej zwierzyny, czy zbłąkanego kota. Często ucieka, niszczy ulubione rzeczy Martynki - co wcale nie oznacza, że jest złośliwy czy źle wychowany. O nie - to tylko psia natura, którą należy zaakceptować.
Tak więc wraz z Olą książki polecamy i do miłej lektury serdecznie zapraszamy!

Niektóre dzieci mają problem ze skupieniem się na treści czytanej książki. I nie jest to ich wina - w końcu dzieci są pełne zapału, energii, przez ich umysł przewijają się setki myśli i szalonych pomysłów. Bywa jednak tak, że dobrze dobrana książka zaciekawi naszą pociechę na tyle, aby dotrwała do końca powieści.
Dzisiaj pragnę przedstawić Wam kolejną książkę, wartą uwagi:...

Seria o Martynce znajduje się na Złotej Liście "Fundacji ABCXXI - Cała Polska czyta dzieciom". To książki, które uczą dzieci czegoś dobrego, pobudzają do refleksji lub śmiechu, doskonalą język, rozwijają wyobraźnię, przynoszą dobre wzorce zachowań.
Niestety, mam wrażenie, że książki o Martynce na tej liście są trochę "na wyrost". Są słabe literacko, nudne i nie wzbudzają większego zainteresowania u moich dzieci. Podobnie jest z tą pozycją, nie uczy niczego ponad to, co dzieci wiedzą. Nudna historyjka z ckliwymi rysunkami.
Nie polecam.

Seria o Martynce znajduje się na Złotej Liście "Fundacji ABCXXI - Cała Polska czyta dzieciom". To książki, które uczą dzieci czegoś dobrego, pobudzają do refleksji lub śmiechu, doskonalą język, rozwijają wyobraźnię, przynoszą dobre wzorce zachowań.
Niestety, mam wrażenie, że książki o Martynce na tej liście są trochę "na wyrost". Są słabe literacko, nudne i nie wzbudzają...

Moja ulubiona książeczka z tej serii. :)

Moja ulubiona książeczka z tej serii. :)

:)

:)

Lubię Martynkę, podobała mi się ta książeczka.

Lubię Martynkę, podobała mi się ta książeczka.

Nie jestem krytykiem , ale wg mnie słaba . Bardzo

Nie jestem krytykiem , ale wg mnie słaba . Bardzo

Jak byłam mniejsza, wypozyczyłam tą książkę ze szkolnej biblioteki. Tak mi sie spodobała, ze trzymałam ją u siebie cały rok szkolny i nie chciałam sie z nią rozstać, niestety później musiałam to zrobić.

Jak byłam mniejsza, wypozyczyłam tą książkę ze szkolnej biblioteki. Tak mi sie spodobała, ze trzymałam ją u siebie cały rok szkolny i nie chciałam sie z nią rozstać, niestety później musiałam to zrobić.

Książka z dzieciństwa. Jedna z pierwszych, które przeczytałam samodzielnie. Czasami miło do nich wracać.

Książka z dzieciństwa. Jedna z pierwszych, które przeczytałam samodzielnie. Czasami miło do nich wracać.