Co do tej książki mam mieszane uczucia. Po przeczytaniu „Przez kraj ludzi…” spodziewałam się bowiem dynamiki,brawury, śmiałości. Nic z tego tu nie znalazłam. Akcja dzieje się wolno, autor zabiera nas na spacer ulicami Jerozolimy, przemierzamy z nim Drogę Krzyżową, odwiedzamy Babilon, Palmirę, Damaszek, Akrę, Hajfę… Miejsca te poznajemy jak gdyby dwutorowo: autor opowiada o współczesnym wyglądzie tych miejsc, opisuje napotkanych tam ludzi, ich obyczaje oraz sięga po opowieści z czasów biblijnych. Podczas tych właśnie „historycznych wędrówek” ujawnia się erudycja autora, jego ogromna wiedza historyczna i biblijna, a także jego bardzo osobisty stosunek do religii. Chociażby z tego powodu warto przeczytać tę książkę. Inny warty polecenia powód, to zamieszczone w książce fotografie z pierwszego wydania z 1931r. Nie ukrywam jednak, że kto, tak jak ja, nie lubi długich, poetyckich opisów będzie miał trudności z przebrnięciem przez książkę.

Co do tej książki mam mieszane uczucia. Po przeczytaniu „Przez kraj ludzi…” spodziewałam się bowiem dynamiki,brawury, śmiałości. Nic z tego tu nie znalazłam. Akcja dzieje się wolno, autor zabiera nas na spacer ulicami Jerozolimy, przemierzamy z nim Drogę Krzyżową, odwiedzamy Babilon, Palmirę, Damaszek, Akrę, Hajfę… Miejsca te poznajemy jak gdyby dwutorowo: autor opowiada o...