Etyk, znany głównie z obrony praw zwierząt tym razem swój filozoficzny oręż kieruje na problem biedy, naszej empatii i moralnej odpowiedzialności za światowe nierówności.

Etyk, znany głównie z obrony praw zwierząt tym razem swój filozoficzny oręż kieruje na problem biedy, naszej empatii i moralnej odpowiedzialności za światowe nierówności.

Do lektury „Życia, które możesz ocalić” Petera Singera zostałam niejako przymuszona (pozycja ta była zalecaną lekturą do egzaminu na studiach). Ale to i dobrze, bo w przeciwnym razie nie sądzę, żebym po nią sięgnęła.

Autor w tej książce udowadnia, że moralnym obowiązkiem mieszkańców krajów rozwiniętych jest pomoc ubogim, cierpiącym głód i umierającym członkom krajów rozwijających się m. in. krajów afrykańskich, ale też azjatyckich czy też mieszkańcom niektórych wysp.

Peter Singer nie popada w moralizatorski ton, co jest ogromnym plusem tej pozycji. Na podstawie faktów pragnie jedynie uzmysłowić ludziom, że oprócz ich w miarę wygodnego życia (przynajmniej w większości przypadków) istnieje też świat biedy, ubóstwa, głodu i chorób. Singer zachęca, by polepszyć los tych ludzi poprzez działalność dobroczynną.

„Życie, które możesz ocalić” skłania do naprawdę głębokiej refleksji. Uświadamia, że niektórzy ludzie mają sto razy gorzej niż my. Wyobraźmy sobie Afrykankę, która nie uczęszczała do szkoły, bo z powodu ubóstwa jej rodziców nie stać było by ją tam posłać, która wychodzi za mąż w bardzo młodym wieku, ma kilkoro dzieci, w tym jedno chore na odrę, które najprawdopodobniej umrze, a drugie z biegunką z powodu picia zanieczyszczonej wody, które również prawdopodobnie umrze. Jej mąż z roli zarabia tyle, że starcza im jedynie na część potrzeb. Jedzą jeden posiłek dziennie, a źródło wody mają oddalone o godzinę drogi od swojego domu, którą to trasę kobieta pokonuje codziennie. Nie jest to jakichś skrajny przykład. Można by jeszcze wspomnieć, że m. in. z powodu braku edukacji i dostępności środków chroniących przed chorobami przenoszonymi drogą płciową, wśród ubogiej ludności krajów rozwijających się szerzy się wirus HIV, wywołujący AIDS i prowadzący do zdecydowanego skrócenia życia tych ludzi. Problemy społeczeństw krajów rozwijających się można by jeszcze długo wymieniać…

Można też stanąć w opozycji do problemów ludzi biednych, jednak oni bez pomocy z krajów rozwiniętych nie będą mogli poradzić sobie z problemami z powodu braku możliwości i funduszy. Zatem pomoc ludzi dobrej woli jest im niekiedy niezbędna do przeżycia.

Peter Singer zmienił moje myślenie na temat biedy, ubóstwa, głodu i chorób na świecie. Uświadomił mi, że dobroczynność ma sens, a nawet niewielkie datki pochodzące od ludzi dobrej woli są w stanie zdziałać wiele dobrego.

Naprawdę warto przeczytać, chociażby po to, żeby uświadomić sobie skalę problemu.

Do lektury „Życia, które możesz ocalić” Petera Singera zostałam niejako przymuszona (pozycja ta była zalecaną lekturą do egzaminu na studiach). Ale to i dobrze, bo w przeciwnym razie nie sądzę, żebym po nią sięgnęła.

Autor w tej książce udowadnia, że moralnym obowiązkiem mieszkańców krajów rozwiniętych jest pomoc ubogim, cierpiącym głód i umierającym członkom krajów...

Daje możliwość przemyślenia wielu spraw.

Daje możliwość przemyślenia wielu spraw.

"Możesz spojrzeć na to tak: co może bardziej motywować do działania niż chęć zrobienia co w ludzkiej mocy, by zmniejszyć ból i cierpienie?"

Takie pytanie kończy bardzo potrzebną społecznie publikację "Życie które możesz ocalić" profesora bioetyki Petera Singera.

Jasno postawionymi celami książki, było zmobilizowanie czytelnika do zmierzenia się z problemem biedy na świecie i namówienie go do dobroczynności na miarę możliwości finansowych. Singer bez tonu moralizatorskiego, szczerze poprowadził wywód, który w każdym musi zasiać wiele pytań o własne postawy moralne i stopień ich poprawności. Nie epatuje nieuchronnym, ale i częściowo redukowalnym, cierpieniem na świecie. Skupia się na faktach i liczbach. Podaje przykłady do naśladowania i zachęca. Opisuje godne pochwały postawy bezimiennych, skoordynowane działania instytucji i możliwe kierunki poprawy losu tym z ludzi, którzy żyją i umierają w biedzie.

Jako etyk, Singer sprawnie rozpracował relatywizm moralny, jako wygodną postawę leniwych czy egocentrycznych (str. 52-54) . Krótko zreferował współczesne odczytanie natury ludzkiej w kontekście dobroczynności (str. 83-105). Opisał dość oczywiste, w większości, przyczyny bierności, które w skrajnych przypadkach można nazwać znieczulicą wobec wymagających pomocy:

• bezimienność osób w potrzebie
• kulturowy i geograficzny dystans dzielący nas od biedy
• daremność starań, szczególnie w obliczu przykładów, kiedy zasoby pomocowe marnowano
• rozproszona odpowiedzialność dająca alibi do bezczynności
• poczucie sprawiedliwości, które wymaga pewnych zachowań innych, byśmy sami uznali, że nasz udział w pomocy staje się również uzasadniony
• pieniądze

Ostatni element z listy, niepokojąco został opisany w przytoczonym przez Singera eksperymencie (str. 99-101) . Okazuje się, że podsuwanie jego uczestnikom myśli związanych z pieniędzmi i zarabianiem, czyniło z poddanych eksperymentowi, bardziej odpornych na pożądane etycznie postawy. Stawali się bardziej samowystarczalni, starali się izolować i stawali się 'oszczędniejsi' w ofiarowywaniu pomocy. Ich społeczne motywacje rozmywały się w potrzebie indywidualizmu. Niech każdy na własny użytek wyciąga sobie wnioski z tego eksperymentu. Zresztą i sam Singer nie idzie w tych dywagacjach zbyt daleko. Stawia niewygodne pytania, tak zgodnie z powiedzeniem 'mądrej głowie dość dwie słowie'.

Momentami autor jednak nie był tej zasadzie wierny szczególnie, gdy dość 'łopatologicznie' tłumaczył sens, popularnych w bogatych krajach, akcji z adopcją na odległość czy korespondencyjnymi rodzinami zastępczymi. Usprawiedliwia go jednak założony edukacyjny i jak najszerszy odbiór przesłania. Książka, według podanych przez Singera intencji, ma charakter interwencyjny i zasięgiem ma objąć miliony potencjalnych ofiarodawców.

Ciekawie natomiast opisał wyrachowanie w postawach pomocowych. Za Hobbesem, wyznaje zasadę, że nawet wykalkulowana pomoc, która dotrze do celu, jest pożądana. Podobny utylitarystyczny sens nadał celebryckim postawom do autopromocji. Jeśli tylko pieniądze faktycznie trafiają do potrzebujących, a fani pójdą w ślady idola, cała gra warta jest świeczki.

Sporo gorzkich słów pada pod adresem zadowolonych z mitycznej pomocy bezpośredniej, którą USA ofiarowują Subsaharyjskiej Afryce. Większość żywności przeznaczonej na eksport dla głodujących, musi być nabyta drogo u amerykańskich producentów. Podobnie nieciekawie wygląda rachunek ekonomiczny przy subwencjach dla wspierania wewnętrznego, amerykańskiego rynku. Ich zniesienie dałyby szansę na trwały rozwój krajów afrykańskich, przy tylko niewielkiej części dofinansowania ich z zaoszczędzonych z subwencji środków (str. 179-180) . Niestety, polityka ekonomiczna wyznaje zasadę, pamiętaną szczególnie w okresie przed wyborami - 'bliższa koszula ciału'.

Ostatnie kilkadziesiąt stron, to głównie kalkulacje i szacunki, jak najefektywniej pomagać biednym. Jaki faktyczny poziom pomocy krajów najbogatszych istotnie obniżyłby cierpienie i śmierć z powodu biedy i głodu na świecie? Według Singera, przytoczony projekt Milenijny Cel Rozwoju dla miliarda najuboższych wymaga ok 190 miliardów dolarów rocznie (str. 218-219) . Mimo, że szacunki możliwych do uzyskania środków w grupie OECD przewyższają tę liczbę kilkukrotnie, cel milenijny nie jest realizowany. Stąd apel do ludzi dobrej woli o angażowanie się w każdej możliwej postaci, bez oglądania się na innych, państwo czy bogatszych od siebie.

Książka nie obfituje w trudne sformułowania, słownictwo pozostaje w zasięgu ucznia szkoły średniej. Może warto jej lekturę zareklamować pedagogom do realizacji w cyklu szkolnym? Może mniej teologii fundamentalnej na lekcjach religii, a więcej praktyki realizacji sedna przesłania mędrca z Nazaretu?

Nikt nie powinien być obojętny na niedającą się usprawiedliwić śmierć ponad 20 000 dzieci dziennie tylko z tego powodu, że bogaty człowiek lubi wysoko przetworzone cielęce białko.

Czytajmy Singera i dajmy coś z siebie innym.

"Możesz spojrzeć na to tak: co może bardziej motywować do działania niż chęć zrobienia co w ludzkiej mocy, by zmniejszyć ból i cierpienie?"

Takie pytanie kończy bardzo potrzebną społecznie publikację "Życie które możesz ocalić" profesora bioetyki Petera Singera.

Jasno postawionymi celami książki, było zmobilizowanie czytelnika do zmierzenia się z problemem biedy na...

Książka, która zmienia ludzkie życie. Moje zmieniła. Po jej przeczytaniu nie jest się już tą samą osobą. Podczas lektury towarzyszyło mi poczucie wstydu, że tak niewiele daję od siebie innym. Zmieniłem to i czuję się nieco lepszym człowiekiem, choć na pewno można zrobić jeszcze więcej. Polecam każdemu.

Książka, która zmienia ludzkie życie. Moje zmieniła. Po jej przeczytaniu nie jest się już tą samą osobą. Podczas lektury towarzyszyło mi poczucie wstydu, że tak niewiele daję od siebie innym. Zmieniłem to i czuję się nieco lepszym człowiekiem, choć na pewno można zrobić jeszcze więcej. Polecam każdemu.

Świetne studium przypadku na temat pomocy innym. Dostarcza licznych argumentów do dyskusji i pomaga obiektywnie spojrzeć na kwestie altruizmu.

Świetne studium przypadku na temat pomocy innym. Dostarcza licznych argumentów do dyskusji i pomaga obiektywnie spojrzeć na kwestie altruizmu.

Ta książka to prawdziwa petarda. Po jej przeczytaniu czuję się fatalnie, mając pełną świadomość tego, jak mało robię, żeby żyć etycznie. Najgorsze, że wywód logiczny Singera jest prosty jak schemat cepa, nie ma w nim dziur, wątpliwych założeń, czy miejsca na osobiste interpretacje. Ta książka gwarantuje kaca moralnego, ale na pewno jest to jedna z tych pozycji, które mają szansę faktycznie zmienić Twoje życie (a już na pewno zmienić sposób, w jaki postrzegasz świat).

Ta książka to prawdziwa petarda. Po jej przeczytaniu czuję się fatalnie, mając pełną świadomość tego, jak mało robię, żeby żyć etycznie. Najgorsze, że wywód logiczny Singera jest prosty jak schemat cepa, nie ma w nim dziur, wątpliwych założeń, czy miejsca na osobiste interpretacje. Ta książka gwarantuje kaca moralnego, ale na pewno jest to jedna z tych pozycji, które mają...

Klarownie, bez sentymentalizmu. Etyka w działaniu. Dosłownie. Po przeczytaniu tej książki zrobiłem to, do czego namawia autor.

Klarownie, bez sentymentalizmu. Etyka w działaniu. Dosłownie. Po przeczytaniu tej książki zrobiłem to, do czego namawia autor.

Podoba mi się ogólna idea powstania tej książki, ale wg mnie autor trochę się miota i nie do końca wie, jak nas zachęcić do dzielenia się większymi kwotami z biednymi. Wiele fragmentów jest na tyle chaotycznych i znikąd, że musiałam czytać dwa razy, żeby zrozumieć, o jakie badania faktycznie chodzi. Mimo to, ta książka coś we mnie ruszyła, to pewne i nawet kupiłam kolejne dwa egzemplarze, które chcę oddać do różnych bibliotek, żeby wypożyczali tę pozycję, bo z pewnością ta wiedza powinna krążyć. Kiedy brat wymieniał kolejne zdobycze do swojego nowego mieszkania jak mikrofalówka za ponad 1000zł, kino domowe, sprowadzane meble itd. to nie byłam w stanie myśleć o nim dalej jako o rozsądnym człowieku...

Podoba mi się ogólna idea powstania tej książki, ale wg mnie autor trochę się miota i nie do końca wie, jak nas zachęcić do dzielenia się większymi kwotami z biednymi. Wiele fragmentów jest na tyle chaotycznych i znikąd, że musiałam czytać dwa razy, żeby zrozumieć, o jakie badania faktycznie chodzi. Mimo to, ta książka coś we mnie ruszyła, to pewne i nawet kupiłam kolejne...

Dużo gorzej wypada na tle Wyzwolenia Zwierząt i Etycznego Jedzenia, ale temat jest trudniejszy, bardziej złożony, skomplikowany i nastawiony na więcej teorii i spekulacji. Książka nie wyjaśnia dogłębnie jak zmienić swoje zachowanie, poza sugestiami, że niepotrzebne wydatki warto ograniczyć dla idei, a ponad 5% swoich dochodów przekazywać do odpowiednich organizacji charytatywnych.

Dużo gorzej wypada na tle Wyzwolenia Zwierząt i Etycznego Jedzenia, ale temat jest trudniejszy, bardziej złożony, skomplikowany i nastawiony na więcej teorii i spekulacji. Książka nie wyjaśnia dogłębnie jak zmienić swoje zachowanie, poza sugestiami, że niepotrzebne wydatki warto ograniczyć dla idei, a ponad 5% swoich dochodów przekazywać do odpowiednich organizacji...