Księga strachów to już trzecia książka z serii o Panu Samochodziku, którą miałam przyjemność przeczytać. Przyjemność - bo te powieści zawsze czyta mi się niezwykle miło. W sumie o Księdze strachów mogę napisać to samo, co o wcześniejszych częściach.

A więc wspomnę raz jeszcze, iż uważam, że gdyby Zbigniew Nienacki był autorem szkolnych podręczników do historii, ten przedmiot polubiłoby na pewno o wiele więcej uczniów. W Księdze strachów wątki historii są niezwykle ciekawie i wciągająco opisane. Co prawda nie jest to książka historyczna, a przygodowa z wątkiami historycznymi. Wspomnę również o pięknej szacie graficznej, którą miałam okazję podziwiać przez wszystkie poprzednie części. Gratuluję wydawnictwu Siedmioróg, a przede wszystkim p.K. Kołodziej. (Ja czytałam to wydanie). To wszystko, myślę, że na pewno można z czystym sumieniem zaliczyć do plusów powieści. Natomiast równieżdo plusów, jak i minusów możnaby zaliczyć wątki wypisane na początku każdego rozdziału. (Ci, co czytali wiedzą, o co mi chodzi). Ale jeśli ktoś zaliczy to do minusów to z pewnością nie będzie on taki duży, gdyż można przecież tego nie czytać.

Podsumowując, książkę czytało mi się lekko i przyjemnie. Jeśli zdecydujecie się ją przeczytać - na pewno nie pożałujecie. No chyba, że ktoś nie lubi powieści przygodowych, to odradzam. Gorąco polecam.

Księga strachów to już trzecia książka z serii o Panu Samochodziku, którą miałam przyjemność przeczytać. Przyjemność - bo te powieści zawsze czyta mi się niezwykle miło. W sumie o Księdze strachów mogę napisać to samo, co o wcześniejszych częściach.

A więc wspomnę raz jeszcze, iż uważam, że gdyby Zbigniew Nienacki był autorem szkolnych podręczników do historii, ten...