Jak się cieszę, że mogę to powiedzieć "Kocham Panią Pani Tess Gerritsen za cykl Rizzoli/Isles i to aż tak, że koniec roku 2015 spędzam właśnie z panią i z moimi ulubionymi bohaterkami" :).

Co to była za niesamowita historia. Od pierwszych stron tak się wciągnęłam, że nie mogłam się oderwać. Powstrzymało mnie tylko to, że trzeba było iść w końcu spać i przedłużyć także przyjemność z czytania. I tylko dlatego zajęło mi to 2 dni, ALE tę książkę można i w jeden dzień przeczytać, bo jest tak skonstruowana jakby się oglądało wciągający film :D.

I jak się cieszę, że pierwsze skrzypce grała Maura, bo jakoś ją lubię bardziej. I to chyba dlatego, że jeszcze tyle można by co do jej postaci wymyśleć i przyznam, że lubię opisy sekcji :P, jakoś dla mnie są pasjonujące jakbym była tuż obok i się przyglądała jak robi sekcję zwłok. Może to zasługa seriali jak np. Chirurdzy czy może innych kryminalnych, że to mnie nie odstręcza, a przyciąga ;).

Duży plus za sam motyw przewodni dla Pani Tess Gerritsen. Jak ja lubię czytać o wszelakich społecznościach (typu małe miasteczka i ich tajemnice), a tym bardziej o sektach, bo inaczej tego nie można nazwać, to co działo się w Królestwie Bożym.

Przyznam, że jak Maura i inni jej kompanie w podróży zmierzali przez zaśnieżone drogi i pogoda była okropna i to, że no cóż mieli pecha i musieli szukać schronienia i trafili jak trafili do miasta prawie że duchów, to skojarzyło mi się to z "Silent Hill" i "Drogą bez powrotu" ;). Ta, wiem raczej mało to miało wspólnego z tym co było w tej historii, ALE tak jakoś zawiało mi klimatem grozy :). I dlatego to było takie dla mnie pasjonujące, bo nie wiedziałam co będzie na kolejnej stronie. Czy ktoś zginie, czy Maura da sobie radę?

Mała dygresja: widziałam serial na podstawie tego cyklu i przyznam, że różni się i to w 100%, ALE jak dla mnie jest godny polecenia po przeczytaniu tego cyklu, bo można się naprawdę nieźle pośmiać. Tam Maura i Rizzoli są jak BFF i takie wesołe, że aż ta różnica koli w oczy ;). A tutaj takie mruki ;).

POLECAM w 100% :)

Jak się cieszę, że mogę to powiedzieć "Kocham Panią Pani Tess Gerritsen za cykl Rizzoli/Isles i to aż tak, że koniec roku 2015 spędzam właśnie z panią i z moimi ulubionymi bohaterkami" :).

Co to była za niesamowita historia. Od pierwszych stron tak się wciągnęłam, że nie mogłam się oderwać. Powstrzymało mnie tylko to, że trzeba było iść w końcu spać i przedłużyć także...