Wrześniowe dziewczynki to wzruszająca powieść o dwóch rodzinach, które na zawsze połączył los. Cara i Sybil przyszły na świat w tym samym momencie i domu, jednak poza tym wszystko je różni - Sybil ma wszystko pod dostatkiem, a Cara żyje z rodziną na skraju nędzy. Z czasem wszystko się zmienia i ci, którzy byli pierwszymi są ostatnimi.
Jest to historia, która - tak naprawdę - mogła się kiedyś zdarzyć. Ta opowieść jest tak wiarygodna, że sama w nią w pewnym sensie uwierzyłam. W każdym bądź razie podobna rzecz w tamtym okresie mogła mieć miejsce. Jednak w książce brakowało mi trochę wojny - była, ale jakby przez mgłę, owszem było kilka mocnych momentów, ale dla mnie najwidoczniej było to za mało.
Cała książka roztacza wokół siebie pewną aurę tajemniczości. Niby wszystko jest podane na talerzu, ale czytelnik i tak sam musi dochodzić do tego dlaczego tak się stało, a nie inaczej. Historia zawiera wiele niespodziewanych zwrotów akcji, niekiedy jest zaskakująca, humorystyczna, nawet tragiczna. Mimo to książkę ocenię bardzo wysoko.
Jedynie, to przeszkadzał mi trochę wstęp, a konkretniej rozdziały przed wybuchem II Wojny Światowej. Trochę się dłużyła akcja, ale da się przejść. I tytuł, który nie za bardzo odzwierciedla treść książki. Nastawiłam się na historię, gdzie głównymi bohaterkami są wrześniowe dziewczynki, a tu okazało się, że to są bohaterki, lecz nie koniecznie pierwszoplanowe.
Ogólnie książka mi się podobała, ale nie tak bardzo, by mieć ją w swojej biblioteczce domowej. A może po prostu potrzebuję czasu na to, by ją przetrawić i ją docenić?

Wrześniowe dziewczynki to wzruszająca powieść o dwóch rodzinach, które na zawsze połączył los. Cara i Sybil przyszły na świat w tym samym momencie i domu, jednak poza tym wszystko je różni - Sybil ma wszystko pod dostatkiem, a Cara żyje z rodziną na skraju nędzy. Z czasem wszystko się zmienia i ci, którzy byli pierwszymi są ostatnimi.
Jest to historia, która - tak naprawdę...