moim dzieciakom sie super podobala, a to jest najwazniejsze - polecam goraco! do innych ktorzy oceniaja wg. pogladow autora. cancel culture?? naprawde?? myslalem ze tylko zachodni lewacy cos takiego robia... Przypominam ze oceniamy tu ksiazke a nie poglady autora! Co dalej? Bedziemy palic ksiazki politycznie nieporawnych autorow na stosach? Juz to mielismy i nic dobrego z tego nie wyszlo...

moim dzieciakom sie super podobala, a to jest najwazniejsze - polecam goraco! do innych ktorzy oceniaja wg. pogladow autora. cancel culture?? naprawde?? myslalem ze tylko zachodni lewacy cos takiego robia... Przypominam ze oceniamy tu ksiazke a nie poglady autora! Co dalej? Bedziemy palic ksiazki politycznie nieporawnych autorow na stosach? Juz to mielismy i nic dobrego z...

Cieszę się że poprzednicy zwrócili uwagę na nieuzasadnioną niechęć autora do bezprawnie prześladowanego i gnębionego narodu ukraińskiego.
Może i powinno oddzielić się twórcę od dzieła, ale nasze dzieci mogą nie mieć tyle krytycyzmu.

Cieszę się że poprzednicy zwrócili uwagę na nieuzasadnioną niechęć autora do bezprawnie prześladowanego i gnębionego narodu ukraińskiego.
Może i powinno oddzielić się twórcę od dzieła, ale nasze dzieci mogą nie mieć tyle krytycyzmu.

Czy naprawdę chcecie, żeby Wasze dzieci czytały książki pisane przez człowieka, który jest tak przepełniony nienawiścią wobec innych narodowości, że w trakcie wojny w Ukrainie zamiast pomagać uchodźcom nawołuje do nienawiści wobec nich?

Czy naprawdę chcecie, żeby Wasze dzieci czytały książki pisane przez człowieka, który jest tak przepełniony nienawiścią wobec innych narodowości, że w trakcie wojny w Ukrainie zamiast pomagać uchodźcom nawołuje do nienawiści wobec nich?

Mam 8 lat. Książka mi się bardzo podobała. Dużo zabawnych sytuacji i ciekawostek z historii.

Mam 8 lat. Książka mi się bardzo podobała. Dużo zabawnych sytuacji i ciekawostek z historii.

Po znakomitej przygodzie, o której można było przeczytać w poprzedniej części, nie mogłem nie sięgnąć po "Zagninony sztandar". Moje oczekiwania były spore, lecz, niestety, tym razem autor mnie zawiódł. Mors i Pinky wylatują do Londynu. Dobrze pamiętam, że podczas czytania miałem wrażenie, jakby autor chciał pochwalić się wiedzą o tym miejscu. Dzieciaki zaczynają zwiedzać kolejne atrakcje, a czytelnik podąża za nimi, tylko czekając, aż coś się wydarzy. A przyjdzie mu czekać niemało. Zaginiony sztandar bardziej przypomina przewodnik, niż powiastkę detektywistyczną. Sama zagadka, z którą zmierzą się bohaterowie, okazuje się być nieefektowna i zbyt banalna.

Książeczka jest krótka, składa się głównie z dialogów. Język jest prosty i każdemu dziesięciolatkowi powinien przypasować. Oprawa graficzna zasługuje na pochwałę, bo jakże nie zwrócić uwagi na grafikę Bohdana Butenki?

"Mors, Pinky i zaginiony sztandar" nie jest złą książką, ale też nie zaciekawia w taki sposób, w jaki zrobiła to "Tajemnica dyrektora Fiszera". Z rozpędu można przeczytać.

Pełna recenzja: http://krotkie-recenzje.blogspot.com/2013/09/mors-pinky-i-zaginiony-sztandar.html

Po znakomitej przygodzie, o której można było przeczytać w poprzedniej części, nie mogłem nie sięgnąć po "Zagninony sztandar". Moje oczekiwania były spore, lecz, niestety, tym razem autor mnie zawiódł. Mors i Pinky wylatują do Londynu. Dobrze pamiętam, że podczas czytania miałem wrażenie, jakby autor chciał pochwalić się wiedzą o tym miejscu. Dzieciaki zaczynają zwiedzać...