moim dzieciakom sie super podobala, a to jest najwazniejsze - polecam goraco! do innych ktorzy oceniaja wg. pogladow autora. cancel culture?? naprawde?? myslalem ze tylko zachodni lewacy cos takiego robia... Przypominam ze oceniamy tu ksiazke a nie poglady autora! Co dalej? Bedziemy palic ksiazki politycznie nieporawnych autorow na stosach? Juz to mielismy i nic dobrego z tego nie wyszlo...

moim dzieciakom sie super podobala, a to jest najwazniejsze - polecam goraco! do innych ktorzy oceniaja wg. pogladow autora. cancel culture?? naprawde?? myslalem ze tylko zachodni lewacy cos takiego robia... Przypominam ze oceniamy tu ksiazke a nie poglady autora! Co dalej? Bedziemy palic ksiazki politycznie nieporawnych autorow na stosach? Juz to mielismy i nic dobrego z...

Po znakomitej przygodzie, o której można było przeczytać w poprzedniej części, nie mogłem nie sięgnąć po "Zagninony sztandar". Moje oczekiwania były spore, lecz, niestety, tym razem autor mnie zawiódł. Mors i Pinky wylatują do Londynu. Dobrze pamiętam, że podczas czytania miałem wrażenie, jakby autor chciał pochwalić się wiedzą o tym miejscu. Dzieciaki zaczynają zwiedzać kolejne atrakcje, a czytelnik podąża za nimi, tylko czekając, aż coś się wydarzy. A przyjdzie mu czekać niemało. Zaginiony sztandar bardziej przypomina przewodnik, niż powiastkę detektywistyczną. Sama zagadka, z którą zmierzą się bohaterowie, okazuje się być nieefektowna i zbyt banalna.

Książeczka jest krótka, składa się głównie z dialogów. Język jest prosty i każdemu dziesięciolatkowi powinien przypasować. Oprawa graficzna zasługuje na pochwałę, bo jakże nie zwrócić uwagi na grafikę Bohdana Butenki?

"Mors, Pinky i zaginiony sztandar" nie jest złą książką, ale też nie zaciekawia w taki sposób, w jaki zrobiła to "Tajemnica dyrektora Fiszera". Z rozpędu można przeczytać.

Pełna recenzja: http://krotkie-recenzje.blogspot.com/2013/09/mors-pinky-i-zaginiony-sztandar.html

Po znakomitej przygodzie, o której można było przeczytać w poprzedniej części, nie mogłem nie sięgnąć po "Zagninony sztandar". Moje oczekiwania były spore, lecz, niestety, tym razem autor mnie zawiódł. Mors i Pinky wylatują do Londynu. Dobrze pamiętam, że podczas czytania miałem wrażenie, jakby autor chciał pochwalić się wiedzą o tym miejscu. Dzieciaki zaczynają zwiedzać...

Mam 8 lat. Książka mi się bardzo podobała. Dużo zabawnych sytuacji i ciekawostek z historii.

Mam 8 lat. Książka mi się bardzo podobała. Dużo zabawnych sytuacji i ciekawostek z historii.

Czy naprawdę chcecie, żeby Wasze dzieci czytały książki pisane przez człowieka, który jest tak przepełniony nienawiścią wobec innych narodowości, że w trakcie wojny w Ukrainie zamiast pomagać uchodźcom nawołuje do nienawiści wobec nich?

Czy naprawdę chcecie, żeby Wasze dzieci czytały książki pisane przez człowieka, który jest tak przepełniony nienawiścią wobec innych narodowości, że w trakcie wojny w Ukrainie zamiast pomagać uchodźcom nawołuje do nienawiści wobec nich?

Cieszę się że poprzednicy zwrócili uwagę na nieuzasadnioną niechęć autora do bezprawnie prześladowanego i gnębionego narodu ukraińskiego.
Może i powinno oddzielić się twórcę od dzieła, ale nasze dzieci mogą nie mieć tyle krytycyzmu.

Cieszę się że poprzednicy zwrócili uwagę na nieuzasadnioną niechęć autora do bezprawnie prześladowanego i gnębionego narodu ukraińskiego.
Może i powinno oddzielić się twórcę od dzieła, ale nasze dzieci mogą nie mieć tyle krytycyzmu.