Książkę czyta się tak jakby była spisanymi anegdotami z serialu.

Książkę czyta się tak jakby była spisanymi anegdotami z serialu.

Ksiazka niestety nie tak dobra jak serial . . .

Ksiazka niestety nie tak dobra jak serial . . .

Nie wiedziałem, że kiedykolwiek to napiszę, ale: film był lepszy

Nie wiedziałem, że kiedykolwiek to napiszę, ale: film był lepszy

Kocham M*A*S*H. Jestem wielką fanką serialu i aktorów którzy w nim grali. Obejrzałam każdy odcinek, śmiałam się i płakałam gdy oglądałam ostatni.

Książka, na tle genialnego serialu, jest bardzo słaba. Nie wiem na ile to "zasługa" autora, na ile tłumacza, ale książka jest nijaka. Postacie są słabo nakreślone, dowcipy i opisy są słabe, żeby nie rzec że prostackie.

Nie spodziewałam się, ze książka będzie tak dobra jak serial, ale nie spodziewałam się także, że będzie taka słaba. Nie do końca odnajduje satyrę, nawet cofając się do czasów powstania tego "dzieła".

Jestem pod wrażeniem jak na postawie tak nieciekawej lektury można stworzyć tak dobry film.

Kocham M*A*S*H. Jestem wielką fanką serialu i aktorów którzy w nim grali. Obejrzałam każdy odcinek, śmiałam się i płakałam gdy oglądałam ostatni.

Książka, na tle genialnego serialu, jest bardzo słaba. Nie wiem na ile to "zasługa" autora, na ile tłumacza, ale książka jest nijaka. Postacie są słabo nakreślone, dowcipy i opisy są słabe, żeby nie rzec że prostackie.

Nie...

Przewrotny humor nadaje tej książce mistrzowski wymiar. Bez trywializowania okropieństwa wojny nadaje tej historii głęboko ludzkiego wymiaru. Bez cierpiętnictwa w znanym nam „romantycznym” wydaniu. A przed oczami przez cały czas miałam nieśmiertelną rolę Alana Aldy w roli Pierce’a Sokole Oko w serialu z 1972 roku.

Przewrotny humor nadaje tej książce mistrzowski wymiar. Bez trywializowania okropieństwa wojny nadaje tej historii głęboko ludzkiego wymiaru. Bez cierpiętnictwa w znanym nam „romantycznym” wydaniu. A przed oczami przez cały czas miałam nieśmiertelną rolę Alana Aldy w roli Pierce’a Sokole Oko w serialu z 1972 roku.

Na serio śmieszne. Nie pamiętam, kiedy ostatnio tak się uśmiałem na głos, czytając książkę.

Na serio śmieszne. Nie pamiętam, kiedy ostatnio tak się uśmiałem na głos, czytając książkę.

Genialna lektura, zabawna, mądra, z przymrużeniem oka, ale i szczyptą refleksji. Warto przeczytać i pomyśleć...

Genialna lektura, zabawna, mądra, z przymrużeniem oka, ale i szczyptą refleksji. Warto przeczytać i pomyśleć...

Dużo humoru dodaje tej książce wyobrażanie sobie, że to postacie z serialu mówią, bo poza tym mało tu humoru dla mnie. Albo nie przemawia on do mnie. Zabawnym jest natomiast, że postacie, które w serialu przewijają się przez kilka sezonów, tu poświęca im się jeden rozdział.

Dużo humoru dodaje tej książce wyobrażanie sobie, że to postacie z serialu mówią, bo poza tym mało tu humoru dla mnie. Albo nie przemawia on do mnie. Zabawnym jest natomiast, że postacie, które w serialu przewijają się przez kilka sezonów, tu poświęca im się jeden rozdział.

Plus jedna gwiazdka za sentyment do serialu, ale generalnie duże rozczarowanie, bo miała być satyra antywojenna, a wyszło trochę "nie takie żeśmy rzeczy robili ze szwagrem po pijaku".
Historia dzieje się podczas wojny w Korei, zakończonej w 1953 roku, a zespół stresu bojowego został szerzej zdiagnozowany i opisany dopiero podczas wojny wietnamskiej, więc tutaj mamy przedstawione różne symptomy i "domowe sposoby" radzenia sobie z nimi, ale bez głębszej analizy i zrozumienia, również ze strony autora. Bohaterzy powieści odreagowują piciem, biciem i wszczynaniem awantur, ale nie bardzo mają świadomość co nimi powoduje, co bardzo trywializuje całe antywojenne przesłanie.
Dodatkowo w ciągu 70 lat, które minęły od opisywanych wydarzeń nastąpiły na szczęście poważne zmiany w relacjach społecznych i część z założenia zabawnych przygód "naszych fajnych chłopaków" to przedstawione bardzo wprost i bez cienia żenady sytuacje molestowania seksualnego, nadużywania władzy i pogardy wobec kobiet, co zamiast oczekiwanego rozbawienia wywołuje raczej smutek i współczucie dla ofiar tych "rozrywek".
Mniej więcej jedna trzecia książki opisuje zaś grę w golfa i mecz futbolu amerykańskiego i chyba to też jakoś miało być śmieszne, ale tak bardzo się na tym nie znam, że załapałam jedynie, że nasi chyba coś tam trochę ściemniali, ale w końcu wygrali ;)
Tak więc ode mnie trzy razy NIE.
Na plus mogę podać bardzo dobre tłumaczenie, naprawdę kawał dobrej translatorskiej roboty. I to że szybko się czyta, więc zmarnowałam tylko jeden wieczór oraz nabrałam ochoty na powtórkę serialu.

Plus jedna gwiazdka za sentyment do serialu, ale generalnie duże rozczarowanie, bo miała być satyra antywojenna, a wyszło trochę "nie takie żeśmy rzeczy robili ze szwagrem po pijaku".
Historia dzieje się podczas wojny w Korei, zakończonej w 1953 roku, a zespół stresu bojowego został szerzej zdiagnozowany i opisany dopiero podczas wojny wietnamskiej, więc tutaj mamy...

Wspaniale było znów znaleźć się wśród Bagniarzy z MASH 4077 i poznać książkę, na podstawie której powstał świetny serial i film fabularny. Absurdy wojennej rzeczywistości z dodatkiem opisów jak momentami fatalna i wyczerpująca była sytuacja na froncie wojny w Korei. Pochłonęłam w kilka godzin. Kto oglądał MASH 4077 bardzo wskazane zapoznać się z książką.

Wspaniale było znów znaleźć się wśród Bagniarzy z MASH 4077 i poznać książkę, na podstawie której powstał świetny serial i film fabularny. Absurdy wojennej rzeczywistości z dodatkiem opisów jak momentami fatalna i wyczerpująca była sytuacja na froncie wojny w Korei. Pochłonęłam w kilka godzin. Kto oglądał MASH 4077 bardzo wskazane zapoznać się z książką.