Tę niewielką książeczkę dostałam już dosyć dawno temu gratis przy okazji składaniu zamówienia w jednej z internetowych księgarń. Mówi się, że "darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby", ale ja jednak spróbuję. Książka przeleżała u mnie na półce sporo czasu, potem równie długo jeździła ze mną wszędzie w torebce, bo uparłam się, że chcę ją przeczytać. W domu nie było na to szans, bo mam pod ręką zbyt dużo innych tytułów, a w poczekalni w gabinecie lekarskim dla zabicia czasu robi się różne rzeczy... Można czytać ogłoszenia, ulotki lub znalezioną w torebce książkę. Dzięki temu, że sporo czasu ostatnio spędziłam w takich miejscach, w końcu uporałam się z lekturą, więc mogę się podzielić opinią na jej temat.

"Przewodnik literacki po Świecie" przybliża nam sylwetki podróżników: Jana Nepomucena Potockiego, Josepha Conrada, Ferdynanda Ossendowskiego, Bronisława Malinowskiego, Stanisława Ignacego Witkiewicza, Jarosława Iwaszkiewicza, Arkadego Fiedlera, Aliny i Czesława Centkiewiczów, Elli i Andrzeja Banachów, Olgierda Budrewicza, Ryszarda Kapuścińskiego, Edwarda Stachury, Jacka Pałkiewicza, Wandy Rutkiewicz, Wojciecha Cejrowskiego, Marka Kamińskiego, Beaty Pawlikowskiej i Martyny Wojciechowskiej. Dziwić może fakt, że w tej stu stronicowej książce znalazło się miejsce na wspomnienie o aż tylu osobach. Wszystko przez to, że moim zdaniem autor potraktował poszczególnych podróżników bardzo pobieżnie. Niewiele znajdziemy ciekawych informacji na ich temat, więcej suchych faktów. W punktach zostały wymieni poszczególne wydarzenia z ich życia i wypisane wszystkie ich podróże. Jeżeli jeszcze wymienienie ich dorobku literackiego jestem w stanie zrozumieć, to nie mam pojęcia po co umieszczono w tej książce wszystkie odznaczenia, jakimi zostali oni uhonorowani. Przy opisie każdego z podróżników zobaczyć można też po kilka zdjęć i map, które wskazują niektóre z ich celów podróży oraz jakiś cytat z ich książek.

Jak już wspomniałam, mamy tu dużo suchych faktów, mało faktycznie ciekawej treści. Nie mam pojęcia, jaki był cel napisania tej książki. Mi ona przypomina bardziej jakiś bryk, który miałby krótko i zwięźle przedstawić fakty, które można szybko wkuć i równie szybko zapomnieć, niż książeczkę, którą się czyta, by poznać dane osoby, ich życie, pasje. Dla mnie z tego przewodnika nie wyłaniają się sylwetki opisywanych osób. Ta lektura nie dała mi prawie żadnej wiedzy.

Ponadto forma tej publikacji sprawiła, że czyta się ją trudno i bardzo szybko nudzi. Nawet fragmenty opisowe czasami mają taką formę, że czytanie ich dalekie jest od przyjemności. Na dodatek wszystko to okraszone jest też sporą ilością różnych błędów.

Niestety na tym nie koniec wad. Szata graficzna jest okropna. I nie ubolewam w tym wypadku nad tym, że zdjęcia są czarno-białe, bo to mi nie przeszkadza. Za to nie podoba mi się umieszczanie w tle tekstu zdjęć, przez co czytanie staje się okropnie męczące. Do tego czcionka, jaką napisane są cytaty, ma imitować odręczny charakter pisma, a powoduje, że czasami są one ciężkie do rozszyfrowania. Dla mnie ten tytuł to klasyczny przerost formy nad treścią. Nie mam pojęcia, po co ta książka wydana została na kredowym papierze...

Na tym skończę moje narzekanie i dodam tylko, że oczywiście nikomu tej książki nie polecam.

http://korcimnieczytanie.blogspot.com/2014/04/andrzej-rozesaniec-jolanta-sieradzka.html

Tę niewielką książeczkę dostałam już dosyć dawno temu gratis przy okazji składaniu zamówienia w jednej z internetowych księgarń. Mówi się, że "darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby", ale ja jednak spróbuję. Książka przeleżała u mnie na półce sporo czasu, potem równie długo jeździła ze mną wszędzie w torebce, bo uparłam się, że chcę ją przeczytać. W domu nie było na to...