Podczas wizyt w bibliotece wpadam czasem do działu dziecięcego, by przypomnieć sobie lektury z mojego dzieciństwa. Tym razem miał to być Szklarski i jego cykl "Tomków". Na pierwszy ogień miał iść "Tomek w krainie kangurów", ale do domu przyniosłam "Tomka w tarapatach". Książki wcześniej nie znałam, a miła pani z biblioteki poinformowała mnie, że to pierwsza część cyklu. Zdziwiło mnie to, ale nie protestowałam, zapewne zwyczajnie czegoś o Szklarskim nie doczytałam.
Lektura powieści wprawiła mnie w zakłopotanie. To nie ten Tomek, to nie te przygody. Bohater tejże mieszka z rodzicami w Nowym Jorku. Czasy powojenne, więc rodzice Tomka ślą paczki do rodziny w Polsce, które niestety giną gdzieś po drodze. Tomek postanawia wyjaśnić sprawę i ruszyć w tajemnicy przed rodziną do Polski. Ucieka z domu, podstępem dostaje się na statek, który zamiast płynąć do Europy ( w przekonaniu małego uciekiniera ) przybija do brzegów Afryki. Tomek ma sporo szczęścia, całkiem przypadkiem znalazł się pod kuratelą pana Browna, który kieruje ekspedycją naukową mającą na celu zebranie eksponatów do zbiorów muzeum historii naturalnej. Tomek z ekipą ekspedycyjną trafia do Kenii. Z powodzeniem strzela do zwierząt, poluje na tygrysy, lwy i słonie. Jednym słowem rzeź zwierząt. Na dokładkę w Kenii, która dziś słynie z Parku Narodowego Tsavo. Park powstał w kwietniu 1948, więc ekipa zapewne zdobywała swoje trofea pomiędzy rokiem 1945 a 1948.
Wprawdzie w powieści autor poucza, że nie należy bezmyślnie zabijać zwierząt, ale i tak krew się leje, a kolekcję skór zwierzęcych ekipa wiezie do Stanów niemałą.

Powieść mnie zniesmaczyła. Cóż, inne czasy, inny stosunek do zwierząt, inne obowiązują prawa i inna moralność. Książka, powiem krótko, marna, naiwna, moralizatorska. Nijak ma się do serii "Tomków" , a jej bohater nijak do Tomka Wilmowskiego. Przyznam, że gdybym wcześniej trafiła na tę powieść, nigdy nie przeczytałabym ani jednej książki o przygodach Tomka, bo "Tomek w tarapatach" raczej zniechęca do lektury Szklarskiego i niewiele ma wspólnego z przygodami Tomka Wilmowskiego. Nie polecam zatem, bo choć powieść na jeden wieczór, to szkoda zmarnowanego czasu.

Podczas wizyt w bibliotece wpadam czasem do działu dziecięcego, by przypomnieć sobie lektury z mojego dzieciństwa. Tym razem miał to być Szklarski i jego cykl "Tomków". Na pierwszy ogień miał iść "Tomek w krainie kangurów", ale do domu przyniosłam "Tomka w tarapatach". Książki wcześniej nie znałam, a miła pani z biblioteki poinformowała mnie, że to pierwsza część cyklu....