Debbie Macomber znam już z dwóch powieści – „Wszystko albo nic” oraz „Hotel na rozdrożu”, tak więc bez chwili wahania zabrałam się za kolejną książkę tej autorki. I kolejny raz spędziłam bardzo miłe, czasem zabawne a czasem smutne chwile. Nie zabrakło wzruszeń, bo choć to taki ot romansik, i choć wiadomo jak się skończy, to i tak jak już zaczęłam czytać, to nie mogłam się oderwać.
Bardzo lubię poczucie humoru autorki i jej bohaterów, i tym razem również się nie zawiodłam. Postacie Zane i Carla autorka przedstawiła tak, że momentami nie mogłam wyrobić ze śmiechu. Przedstawiła nam dwóch panów (byłych najemników, twardzieli jak się patrzy), którzy najpierw za nic na świecie nie mogli pojąć, że się najzwyczajniej zakochali, a następnie kompletnie nie wiedzieli jak wyrazić swoje uczucia. Zwłaszcza Carl był mistrzem w popełnianiu totalnych gaf, przez co ja miałam niezły ubaw. Ale w tych nieporozumieniach tak naprawdę widziałam prawdziwe życie, bo w końcu nie od dziś wiadomo, że „mężczyźni są z Marsa, a kobiety z Wenus”, i pewne rzeczy są zupełnie inaczej widziane, inaczej odbierane.
„W cieniu naszego domu” to idealna książka na leniwe, słoneczne popołudnie, książka, która bez trudu zmieści nam się do torebki i którą możemy umilić sobie czas w parku, czy stojąc w korku. Mi przyniosła ukojenie po ciężkim dniu w pracy, gdy już nie miałam siły na nic. Debbie Macomber stworzyła lekką i przyjemną historię, która wciąga i przy której można się zrelaksować :)

Debbie Macomber znam już z dwóch powieści – „Wszystko albo nic” oraz „Hotel na rozdrożu”, tak więc bez chwili wahania zabrałam się za kolejną książkę tej autorki. I kolejny raz spędziłam bardzo miłe, czasem zabawne a czasem smutne chwile. Nie zabrakło wzruszeń, bo choć to taki ot romansik, i choć wiadomo jak się skończy, to i tak jak już zaczęłam czytać, to nie mogłam się...