Jako, że książę czytałam ciurkiem: pierwszy i drugi tom zaraz po sobie, oceniam tę serię jako całość - tym bardziej, ze jedna jest kontynuwacją pierwszej.
Książka nie jest zła. Dla osób, które lubią paranormal romans i niekoniecznie czują pociąg do książek o nastolatkach będzie wręcz idealna. Jednak... Nie zaskoczyła mnie ona tak, aby nie mogła zasnąć w nocy. Nie czytałam jej do trzeciej w nocy dopóki wreszcie zmęczenie po całym dniu nie wzięło góry nad chęcią poznania losów bohaterów. Rozczarowało mnie to.
Do tego mam nieodparte wrażenie, ze wszystko co w tej ksiażce już było. Romans ze "Zmierzchu" - faktycznie, dr Bishop momentami zachowuje się niemal identycznie jak Bella, a Matthew jak Edward, przez co niektóre opisy, sytuacje wydawały mi się wręcz zerżnięte. Tajemnica niczym z "Kodu Leonarda da Vinci"? No, Brown moim zdaniem tajemnicami bawił się trochę lepiej. Magia Harry'ego Pottera? Chybione porównanie, chociaż częśc drugiego tomu przypominała mi przygotowania do wojny z Valdemortem. Nastrój "Cienia Wiatru" - prawdę mówiąc tego nie poczułam w żaden sposób.

Jeden z największych minusów to dla mnie jej zakończenie, ale nad powodem nie będę się rozwodzić, aby nie psuć zabawy wszystkim, którzy po nią sięgną.

Książka jest warta uwagi, chociaż dla mnie nie stanowi tego czego szukałam. Sama pewnie do niej będę wracać, ale nie jak do ulubionej książki, a do czegoś lekkiego

Jako, że książę czytałam ciurkiem: pierwszy i drugi tom zaraz po sobie, oceniam tę serię jako całość - tym bardziej, ze jedna jest kontynuwacją pierwszej.
Książka nie jest zła. Dla osób, które lubią paranormal romans i niekoniecznie czują pociąg do książek o nastolatkach będzie wręcz idealna. Jednak... Nie zaskoczyła mnie ona tak, aby nie mogła zasnąć w nocy. Nie czytałam...