Na dole okładki książki "I kto tu jest dorosły?" Jean Ure
napisano: "śmieszne :: fajne :: odlotowe".
Nie zgodzę się z żadnym z tych określeń.
Może dlatego, że jestem dorosła i wiem, że naprawdę istnieją dzieci takie jak bohaterka?

Ale moja córka dorosła jeszcze nie jest,
a dzieląc się wrażeniami po lekturze, też nie użyła żadnego z tych słów...

O czym jest ta książka?

10-letnia Mandy Small opowiada o swojej rodzinie, szkole, babci.
Niby nic nadzwyczajnego.
Na początku Mandy mówi, że nie ma żadnych problemów.
Potem się okazuje, że ma problemy:
z czytaniem,
z jedną ze szkolnych "koleżanek",
a przede wszystkim z rodzicami!
Nie, jej rodzice nie piją, nikogo nie biją, nie molestują, nie rozwodzą się, nie...
Rodzice kochają Mandy, kochają też siebie nawzajem, okazują sobie czułość i lubią się śmiać.
O co więc chodzi?

Rodzice Mandy są kompletnie nieodpowiedzialni, niezbyt zorganizowani i dosyć niezaradni.
Zapominają o płaceniu rachunków, o wyłączeniu piekarnika, o niezbędnych domowych naprawach,
przez co życie z nimi jest nie tylko nieprzewidywalne, ale wprost niebezpieczne,
chociaż miłe i czasem zabawowe.
Kredens wymaga przykręcenia do ściany (bo się przewraca),
z podłogi wypadła deska (przez co można się przewrócić),
telefon zostaje wyłączony (bo nie opłacony),
a ojciec potrafi wydać ostatnie oszczędności na wyścigach konnych.
Ale za to jest sobowtórem Elvisa Presleya, potrafi śpiewać i uwielbia zabierać rodzinę do restauracji.
A mama bardzo często bywa roztargniona i robi "głupie rzeczy", które wywołują wybuchy złości taty.
Mandy musi ich pilnować.
Tak, musi pilnować własnych rodziców!
Sprawdza listy sprawunków matki,
chodzi z nią na zakupy,
podpowiada, co ugotować na obiad,
budzi ją co rano, żeby zdążyła do pracy..
A w razie nadchodzącej kłótni potrafi rozśmieszyć rodziców i poprawić atmosferę.

Jak Mandy z tym wszystkim sobie radzi?
Czy ma czas na przyjaźnie? Na zabawę, hobby?
A na naukę? Co z jej problemem z czytaniem?
O czym marzy?

O wszystkim przeczytacie w książce.
Dowiecie się też, co o tym wszystkim sądzi jej babcia.
Ba, nie tylko co sądzi, ale co zrobiła i co z tego wynikło.


Autorka napisała: (...) miałam podobne problemy co Mandy.*
Naprawdę istnieją dzieci takie jak bohaterka.



https://bajdocja.blogspot.com/2018/02/i-kto-tu-jest-dorosy.html

Na dole okładki książki "I kto tu jest dorosły?" Jean Ure
napisano: "śmieszne :: fajne :: odlotowe".
Nie zgodzę się z żadnym z tych określeń.
Może dlatego, że jestem dorosła i wiem, że naprawdę istnieją dzieci takie jak bohaterka?

Ale moja córka dorosła jeszcze nie jest,
a dzieląc się wrażeniami po lekturze, też nie użyła żadnego z tych słów...

O czym jest ta...

Nawet niezła książka, o tym jak niedorzecznie i dziecinnie mogą zachowywać się dorośli. Opowiadana przez praktycznie dziecko...Fajna :)

Nawet niezła książka, o tym jak niedorzecznie i dziecinnie mogą zachowywać się dorośli. Opowiadana przez praktycznie dziecko...Fajna :)

fajne ;D

fajne ;D

Książka była średnia...Nie taka dobra jak inne książki Jean Ure ale może być .

Książka była średnia...Nie taka dobra jak inne książki Jean Ure ale może być .

Typowa książka dla raczej starszych dzieci, ale mimo wszystko rusza serce. Jest także świetna i każdemu powinna się spodobać.

Typowa książka dla raczej starszych dzieci, ale mimo wszystko rusza serce. Jest także świetna i każdemu powinna się spodobać.

Dawno czytałam, ale pamiętam, że podobała mi się i miło się czytało.

Dawno czytałam, ale pamiętam, że podobała mi się i miło się czytało.

Bardzo fajne ;)

Bardzo fajne ;)

Dobra dziecięca książka z obrazkami i dużymi literami.
Prawdemówiąc nie wciągająca lecz poruszająca problemy.
Moim zdanie każdemu dorosłemu odczasu do czasu przydałaby się podobna lektura.

Dobra dziecięca książka z obrazkami i dużymi literami.
Prawdemówiąc nie wciągająca lecz poruszająca problemy.
Moim zdanie każdemu dorosłemu odczasu do czasu przydałaby się podobna lektura.

fajnie się ją czyta, jest śmieszna, polecam

fajnie się ją czyta, jest śmieszna, polecam

Spoko ;)

Spoko ;)