Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik242
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
- ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant17
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Wojciech Chudy
8
7,2/10
Urodzony: 08.12.1947Zmarły: 15.03.2007
Wojciech Chudy (ur. 8 grudnia 1947 r. w Dąbrowie k. Wielunia, zm. 15 marca 2007 r. w Lublinie),polski filozof, personalista, etyk, pedagog.
Syn Tadeusza Chudego i Anny Gładysz. Przebyta w dzieciństwie choroba przykuła go do wózka inwalidzkiego na całe życie. W latach 1972-1977 studiował na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1980 r. obronił na KUL doktorat pt. "Refleksja a poznanie bytu. Refleksja in actu exercito i jej funkcja w poznaniu metafizykalnym". Od tegoż roku pracownik uczelni: dokumentalista Encyklopedii Katolickiej, w latach 1983-1996 starszy asystent i adiunkt Instytutu Jana Pawła II KUL. W 1994 r. otrzymał habilitację. Od 1995 do 1997 był ponadto wykładowcą na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W latach 1996-2007 był kierownikiem Katedry Filozofii Wychowania Instytutu Pedagogiki na Wydziale Nauk Społecznych KUL. Wypromował sześcioro doktorantów. W badaniach naukowych zajmował się głównie filozofią człowieka, filozofią poznania, metafizyką, nauczaniem Jana Pawła II, myślą filozoficzną Georga W. Hegla, antropologicznymi i aksjologicznymi aspektami niepełnosprawności. Zajmował się m.in. problematyką poznania istnienia - nawiązując głównie do tomizmu egzystencjalnego, oraz problematyką naoczności poznania - odwołując się do dorobku fenomenologii. Działacz opozycji antykomunistycznej w PRL od lat 70. XX w. Członek lubelskiego środowiska młodych katolików "Spotkania", zastępca redaktora naczelnego opozycyjnego pisma "Miesiące". W 1981 roku poprowadził cykl wykładów z filozofii w ramach Wszechnicy Związkowej w Gdańsku. Po wprowadzeniu stanu wojennego, m.in. w jego lubelskim mieszkaniu mieściła się przez dłuższy czas redakcja podziemnego pisma "Spotkania". Wieloletni członek zespołu redakcyjnego kwartalnika "Ethos" (m.in. zastępca redaktora naczelnego). Ponadto członek komitetu redakcyjnego "Roczników Nauk Społecznych" (redaktor naczelny zeszytu 2 pt.: "Pedagogika"),oraz członek lubelskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Filozoficznego i Towarzystwa Naukowego KUL. Nagrody, odznaczenia i wyróżnienia: II Nagroda w Konkursie im. R. Schneidera (1981, Hamburg),Nagroda Niezależnej Fundacji Popierania Kultury Polskiej POLCUL (Australia),Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie).
Syn Tadeusza Chudego i Anny Gładysz. Przebyta w dzieciństwie choroba przykuła go do wózka inwalidzkiego na całe życie. W latach 1972-1977 studiował na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1980 r. obronił na KUL doktorat pt. "Refleksja a poznanie bytu. Refleksja in actu exercito i jej funkcja w poznaniu metafizykalnym". Od tegoż roku pracownik uczelni: dokumentalista Encyklopedii Katolickiej, w latach 1983-1996 starszy asystent i adiunkt Instytutu Jana Pawła II KUL. W 1994 r. otrzymał habilitację. Od 1995 do 1997 był ponadto wykładowcą na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W latach 1996-2007 był kierownikiem Katedry Filozofii Wychowania Instytutu Pedagogiki na Wydziale Nauk Społecznych KUL. Wypromował sześcioro doktorantów. W badaniach naukowych zajmował się głównie filozofią człowieka, filozofią poznania, metafizyką, nauczaniem Jana Pawła II, myślą filozoficzną Georga W. Hegla, antropologicznymi i aksjologicznymi aspektami niepełnosprawności. Zajmował się m.in. problematyką poznania istnienia - nawiązując głównie do tomizmu egzystencjalnego, oraz problematyką naoczności poznania - odwołując się do dorobku fenomenologii. Działacz opozycji antykomunistycznej w PRL od lat 70. XX w. Członek lubelskiego środowiska młodych katolików "Spotkania", zastępca redaktora naczelnego opozycyjnego pisma "Miesiące". W 1981 roku poprowadził cykl wykładów z filozofii w ramach Wszechnicy Związkowej w Gdańsku. Po wprowadzeniu stanu wojennego, m.in. w jego lubelskim mieszkaniu mieściła się przez dłuższy czas redakcja podziemnego pisma "Spotkania". Wieloletni członek zespołu redakcyjnego kwartalnika "Ethos" (m.in. zastępca redaktora naczelnego). Ponadto członek komitetu redakcyjnego "Roczników Nauk Społecznych" (redaktor naczelny zeszytu 2 pt.: "Pedagogika"),oraz członek lubelskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Filozoficznego i Towarzystwa Naukowego KUL. Nagrody, odznaczenia i wyróżnienia: II Nagroda w Konkursie im. R. Schneidera (1981, Hamburg),Nagroda Niezależnej Fundacji Popierania Kultury Polskiej POLCUL (Australia),Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie).
7,2/10średnia ocena książek autora
17 przeczytało książki autora
71 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Refleksje Heglowskie na początek trzeciego tysiąclecia
Wojciech Chudy
8,0 z 1 ocen
4 czytelników 1 opinia
2012
Pedagogia godności. Elementy etyki pedagogicznej
Wojciech Chudy
6,0 z 1 ocen
5 czytelników 1 opinia
2009
Społeczeństwo zakłamane. Esej o społeczeństwie i kłamstwie
Wojciech Chudy
7,3 z 6 ocen
22 czytelników 1 opinia
2007
Kłamcy profesjonalni? Praca dyplomaty i szpiega w ujęciu etyki
Wojciech Chudy
6,3 z 4 ocen
17 czytelników 0 opinii
2004
Filozofia kłamstwa : kłamstwo jako fenomen zła w świecie osób i społeczeństw
Wojciech Chudy
6,8 z 6 ocen
32 czytelników 1 opinia
2003
Mężczyzną i niewiastą stworzył ich. O Jana Pawła II teologii ciała
Wojciech Chudy, Jan Paweł II (papież)
7,0 z 1 ocen
3 czytelników 0 opinii
1982
Najnowsze opinie o książkach autora
Pedagogia godności. Elementy etyki pedagogicznej Wojciech Chudy
6,0
Tak naprawdę nie dokończyłam tej książki, ponieważ do egzaminu obowiązywały mnie jedynie wybrane rozdziały, ale to, co przeczytałam, pozwoliło mi wyrobić jakąś opinię.
Oczywiście podejmując próbę oceny należy wziąć pod uwagę fakt, że autor nie doczekał wydania tej książki, została ona wydana po jego śmierci. Gdyby żył, pewne rozdziały na pewno wyglądałyby inaczej, o czym wspomina we wstępie Anna Szudra, która podjęła się opracowania tej pozycji.
Samej treści raczej nie będę komentować, bowiem prezentowane poglądy niejednokrotnie dotyczą tematyki katolickiej (choćby dlatego, że Wojciech Chudy związany był z KULem, a najczęściej cytowaną przez niego osobą był święty Jan Paweł II),z którymi człowiek się zgadza lub nie.
Zakres podejmowanych tematów jest dosyć szeroki: padają tu takie hasła jak miłość, godność, sumienie, śmierć, omawiane są zagadnienia związane z wychowaniem, scharakteryzowano także różne odmiany personalizmu.
Książka, jak to tego typu książki zwykle bywają, napisana jest średnio przystępnym językiem, ale względnie zrozumiałym.
Uwieńczenie stanowi sześciostronicowa bibliografia.
Jeśli chodzi o kwestie techniczne to niezupełnie odpowiada mi format tego wydania, jest raczej nietypowy. Nie jestem też zwolenniczką śnieżnobiałego papieru, ale co kto lubi...
Całokształt (mając oczywiście w pamięci fakt, że przeczytałam niespełna połowę) oceniam na 6.