Tak naprawdę nie dokończyłam tej książki, ponieważ do egzaminu obowiązywały mnie jedynie wybrane rozdziały, ale to, co przeczytałam, pozwoliło mi wyrobić jakąś opinię.
Oczywiście podejmując próbę oceny należy wziąć pod uwagę fakt, że autor nie doczekał wydania tej książki, została ona wydana po jego śmierci. Gdyby żył, pewne rozdziały na pewno wyglądałyby inaczej, o czym wspomina we wstępie Anna Szudra, która podjęła się opracowania tej pozycji.
Samej treści raczej nie będę komentować, bowiem prezentowane poglądy niejednokrotnie dotyczą tematyki katolickiej (choćby dlatego, że Wojciech Chudy związany był z KULem, a najczęściej cytowaną przez niego osobą był święty Jan Paweł II),z którymi człowiek się zgadza lub nie.
Zakres podejmowanych tematów jest dosyć szeroki: padają tu takie hasła jak miłość, godność, sumienie, śmierć, omawiane są zagadnienia związane z wychowaniem, scharakteryzowano także różne odmiany personalizmu.
Książka, jak to tego typu książki zwykle bywają, napisana jest średnio przystępnym językiem, ale względnie zrozumiałym.
Uwieńczenie stanowi sześciostronicowa bibliografia.
Jeśli chodzi o kwestie techniczne to niezupełnie odpowiada mi format tego wydania, jest raczej nietypowy. Nie jestem też zwolenniczką śnieżnobiałego papieru, ale co kto lubi...
Całokształt (mając oczywiście w pamięci fakt, że przeczytałam niespełna połowę) oceniam na 6.

Tak naprawdę nie dokończyłam tej książki, ponieważ do egzaminu obowiązywały mnie jedynie wybrane rozdziały, ale to, co przeczytałam, pozwoliło mi wyrobić jakąś opinię.
Oczywiście podejmując próbę oceny należy wziąć pod uwagę fakt, że autor nie doczekał wydania tej książki, została ona wydana po jego śmierci. Gdyby żył, pewne rozdziały na pewno wyglądałyby inaczej, o czym...