Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ci sami bohaterowie, kontynuacja historii z pierwszego tonu, ale całkowicie odmienne podejście. Ten tom jest raczej zbiorem filozoficzno-społecznych przemyśleń, dużo tu moralizatorstwa, przegadania i lukru, a w usta młodych chłopaków wkładane są poważne przemyślenia, moralizatorskie tyrady. Wszystko to jest bardzo ahistoryczne, a nagromadzenie wszystkich możliwych przypadków i postaci jest ogromne. Ale... pomimo początkowych wątpliwości i dezorientacji, oraz żalu za prostą historią i sympatycznymi, dość niedoświadczonymi młodymi ludźmi, przekonałam się do sposobu kreacji drugiego tomu. Może to wiek, ale lubię czasami łopatologiczne, moralizatorskie snuje. Ostatecznie, dużo przyjemności sprawiła mi ta lektura, choć zdecydowanie nie jest to już ten poziom, co część pierwsza.