Jesteśmy społecznością, która kocha książki

TYTUŁ: RIVER AUTOR: SAMANTHA TOWLE WYDAWNICTWO: NIEZWYKŁE OCENA: 5/5 🌟 Annie jest ofiarą przemocy domowej. Od siedmiu lat mieszka z potworem, który przysięgał bronić ludzi. Stać na straży porządku i pokoju. A w czterech ścianach stawał się oprawcą. Annie zawsze się bała, bała się swojego męża, bała się odejść, ale teraz już nie chodziło tylko o nią. Kobieta dowiedziała się, że spodziewa się dziecka. Nie chce takie życia dla niego, więc postanawia uciec gdzieś daleko, gdzie nigdy nie będzie w stanie jej znaleźć. Zmienia tożsamość, kolor włosów i odjeżdża, nie oglądając się za siebie. Wyjeżdża do małego miasteczka w Teksasie, gdzie ma nadzieję zacząć żyć od nowa. Wynajmuje dom, znajduje pracę, poznaje ludzi. W końcu zaczyna czuć smak wolności. Wszystko było, by idealnie, gdyby nie jej sąsiad. Gburowaty River, który nie widzi powodu, dla którego miałby z nią rozmawiać i się poznawać. Jest niemiły i otwarcie mówi, że jest dupkiem. Kobiecie to nie przeszkadza, doszukuje się różnych pozytywnych cech u mężczyzny, którego chce uważać za swojego przyjaciela. W końcu dochodzą do jakiego porozumienia, ale on też ma swoje mroczne sekrety, z którymi musi żyć. Nie jest to ckliwa opowieść, jest pełna bólu i łez. Przyznaję, że jest dość krótka, czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Jest to historia, która wbija w fotel podczas czytania i, zostawia pytania; ilu takich ludzi skrzywdzonych, przez najbliższych dźwiga traumy do końca życia? Tak nie powinno być, ale wiadomo, że sprawiedliwość nie zawsze dosięga wszystkich. Myślę, że to było przeznaczenie, dwoje złamanych przez życie miało się odnaleźć, by zaznać w końcu szczęścia. Cudownie się czytało o chwilach, gdy wspólnie spędzili czas. Jak powoli sobie zaufali i zakochiwali się. River długo nie wiedział o przeszłości Carrie – na takie imię zmieniła tożsamość – mimo to czuł, że coś jest nie tak i dlatego z niczym się nie śpieszył, po prostu przy niej trwał. A wsparcie, jakie otrzymała, gdy nadszedł czas porodu? Najlepsze, o jakim mogła tylko zamarzyć. Było pięknie, ale wiedziałam, że jedna sprawa musi się rozwiązać, by wszystko skończyło się dla nich szczęśliwie. I tak jak myślałam, przeszłość kobiety ją odnalazła. Czytając epilog, rozpłakałam się, gdyż byłam pewna, że skończyło się to tragicznie Pozycja warta, by po nią sięgnąć.