Ukraiński poeta narodowy, etnograf, folklorysta, malarz, przedstawiciel romantyzmu, a także działacz polityczny. Bohater narodowy Ukrainy. Taras Szewczenko jest również przedstawicielem literatury rosyjskiej. Niemal wszystkie jego powieści i większość dramatów zostało napisanych po rosyjsku, podczas gdy utwory poetyckie Szewczenki tworzone były w języku ukraińskim.
Był członkiem Bractwa Cyryla i Metodego oraz akademikiem Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. W roku 1847 Szewczenko został skazany politycznie za pisanie w języku ukraińskim i promowanie niepodległości Ukrainy.
Urodził się w ubogiej rodzinie jako syn chłopa pańszczyźnianego. Właściciel ziemski, dla którego pracował, dostrzegł w nim talent do rysowania, dzięki czemu Szewczenko zdobył podstawowe wykształcenie, a ponadto mógł rozwijać swe zdolności pod okiem znamienitych malarzy. Wprowadzony w grono artystów szybko zyskał uznanie i dzięki ich staraniom również wolność - aby umożliwić mu studia na Akademii Sztuk Pięknych artyści zorganizowali licytację swoich dzieł, a zebrane środki przeznaczyli na wykupienie Szewczenki.
Odważne poglądy narodowowyzwoleńcze, jawnie kierowane przeciw Rosji, nie pozwoliły mu długo cieszyć się wolnością. Za pisanie w języku ukraińskim i “podburzanie” chłopstwa był wielokrotnie aresztowany, został siłą wcielony do karnego korpusu orenburskiego, gdzie poddawano go rygorystycznemu nadzorowi, mającemu na celu uniemożliwienie mu dalszego pisania i malowania. Swoją tułaczkę po świecie zakończył w wieku czterdziestu siedmiu lat, po latach wyniszczającej psychicznie i fizycznie zsyłki, na obczyźnie, nigdy nie smakując prawdziwej wolności, nigdy na dobre nie powróciwszy w rodzinne, ojczyste strony.
Ocena jest dla pani Kulińskiej, a nie za "wiekopomne dzieło" Szewczenki.
Jeśli ktoś uważa, że Wołyń był jakimś jednorazowym wybrykiem, to powinien zapoznać się z tym "poematem", napisanym przez "wieszcza narodowego" Ukrainy.
Jeśli chodzi o ocenę tworu samego szewczenki (celowo pisze z małej litery),to chyba nigdy, albo prawie nigdy nie czytałam czegoś tam beznadziejnie bezsensownego. To nic innego jak rymowane opisy przemocy wobec dorosłych, dzieci, kobiet i generalnie wszystkich "Lachów" i Żydów. Tam nie ma żadnej sensownej treści. Co druga strona to przemoc, przemoc i jeszcze raz trupy oraz krew.
Dno!
Od strony literackiej nie ma czego oceniać.
Co zaś do opracowania samej doktor Kulińskiej, to jest to osoba absolutnie wyjątkowa. Merytoryczna i konkretna, a przy tym na tyle obiektywna na ile da się pozostać obiektywnym, po zebraniu tak rażących materiałów.
Wielkie ukłony za ogrom pracy włożonej w to opracowanie!
Dzieło, dzięki któremu jestem tym, kim jestem.
Taras Szewczenko to największy ukraiński poeta, pisarz, malarz i rewolucjonista; dla wielu symbol patriotyzmu i wolności narodu. Żył w okresie wzmożonej rusyfikacji Ukrainy, kiedy oficjalne posługiwanie się językiem ukraińskim było zabronione. Jego poezja miała ogromny wpływ na kształt literackiego języka ukraińskiego, ustanawiając wzór dla innych twórców. Najznakomitszą publikacją Szewczenki jest zbiór wierszy pod tytułem "Кобзар" (“Kobziarz”).
Losy Tarasa Szewczenki z pewnością mogłyby stanowić inspirację dla hollywoodzkiej produkcji. Poeta urodził się w ubogiej rodzinie jako syn chłopa pańszczyźnianego. Właściciel ziemski, dla którego pracował, dostrzegł w nim talent rysowniczy, dzięki czemu Szewczenko zdobył podstawowe wykształcenie, a ponadto mógł rozwijać swe zdolności pod okiem znamienitych malarzy. Wprowadzony w grono artystów szybko zyskał uznanie i dzięki ich staraniom również wolność - aby umożliwić mu studia na Akademii Sztuk Pięknych artyści zorganizowali licytację swoich dzieł, a zebrane środki przeznaczyli na wykupienie Szewczenki.
Odważne poglądy narodowowyzwoleńcze, jawnie kierowane przeciw Rosji, nie pozwoliły mu długo cieszyć się wolnością. Za pisanie w języku ukraińskim i “podburzanie” chłopstwa był wielokrotnie aresztowany, został siłą wcielony do karnego korpusu orenburskiego, gdzie poddawano go rygorystycznemu nadzorowi, mającemu na celu uniemożliwienie mu dalszej aktywności twórczej (jedyna znana mi postać pozbawiona prawa do posiadania kartki papieru i ołówka). Swoją tułaczkę po świecie zakończył w wieku czterdziestu siedmiu lat, po latach wyniszczającej psychicznie i fizycznie zsyłki, na obczyźnie, nigdy nie smakując prawdziwej wolności, nigdy na dobre nie powróciwszy w rodzinne, ojczyste strony.
Doświadczenia życiowe przebijają przez twórczość Szewczenki. Jego wiersze pełne są nostalgii, żalu, przywiązania do przyrody i kultury ukraińskiej, pamięci o wyrządzonych krzywdach, ale również patriotycznych zrywów, wiary w siłę narodu i nadziei na wolność. Jest to twórczość melancholijna, dogłębnie poruszająca, kształtująca wrażliwość, pozostająca w człowieku na zawsze i ani chwili krócej. Szczególnie wiersz "Заповіт". Niestety, mimo dobrych przekładów uważam, że tylko czytana w oryginale w pełni oddaje niezwykły klimat i charakter stylu Szewczenki. Mimo to polecam.
Taras Szewczenko - artysta wyjątkowy. Przerażająco aktualny. Dzięki niemu jestem tym, kim jestem - wrażliwym, zadumanym człowiekiem.
mealibri.blogspot.com