Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zupełnie przypadkiem trafiła w moje ręce bardzo ciekawa książeczka dla dzieci. Początkowo myślałam, że nie zainteresuje Tymka, bo bohaterkami są dziewczynki, które w dodatku tańczą w balecie. Mały jednak koniecznie się uparł wieczorem, abym mu przeczytała tę książeczkę. I wiecie co? Czytamy ją nadal choć w dalszym ciągu twierdzę, że to lektura bardziej dla dziewczynek. Opowiada o dwóch siostrach Amelii i Tośce. Dziewczynki różnią się od siebie bardzo. Amelia to klasyczna grzeczna dziewczynka z manierami, której nigdy nie zdarzy się poplamić bluzki lodem. Natomiast Tośka jest roztrzepana, lubi oryginalne kolory i wzory, a po zjedzeniu lodów jej ubranie nadaje się tylko do prania. Obydwie dziewczynki uczęszczają na lekcje baletu do Madame Miny. Amelia zostaje pupilką nauczycielki, gdyż radzi sobie świetnie w tych wszystkich pląsach i podskokach. Tosia zaś… nie umie się skupić, wpada na kolegów i Madame Mina ciągle krzyczy w jej kierunku: niegrzeczne stópki! Jedynie Pan Tiempo, który gra na słonecznie żółtym pianinie patrzy na Tosię życzliwym okiem. Kiedy nadchodzi dzień wielkiego przedstawienia siostry dają z siebie wszystko, a właściwie tylko Amelia, bo Tośka gra skałę i jak sama twierdzi, trudno wyrazić swoje emocje, kiedy jest się skałą. Po przedstawieniu na dziewczynki czekają prezenty. Amelia dostaje bukiet róż od Madame Miny, a Tosia w niepodpisanym pudełku znajduje… tego wam oczywiście nie zdradzę, ale podarunek ten odmieni jej życie i dziewczynka w końcu poczuje się spełniona. Ta cieniutka objętościowo książeczka, niesie w sobie piękne przesłanie. Otóż nie każdy jest dobry we wszystkim, ale każdy z nas został obdarzony talentem, który powinien w sobie odnaleźć , rozwijać go i pielęgnować przez całe życie. Piękne ilustracje w stonowanych kolorach zachwycą każdego dzieciaka, a zabawne imiona bohaterów i ich komiczne zachowania rozbawią je do łez. Mój Tymek uwielbia Tosię, szczególnie wtedy, gdy ta podczas tańca wpada z impetem na kolegę Bernarda twierdząc, że była chmurką z temperamentem. A do tego mój syn podłapał określenie „niegrzeczne stópki” i teraz kiedy tylko coś zbroi woła: Nie ładnie Tymuś, niegrzeczne stópki! Gorąco polecam Wam tę książeczkę (szczególnie dziewczynkom, ale jak widać chłopcy też mogą poczuć sympatię do Tośki czy Pana Tiempo). juliaorzech.blogspot.com