Joanna Papuzińska

Joanna Papuzińska
Źródło: Wikipedia/ Wikimedia Commons, fot. Sławek
109
7,0/10
Urodzona: 03.01.1939
7,0/10średnia ocena książek autora
3 429 przeczytało książki autora
2 246 chce przeczytać książki autora
24fanów autora
Zostań fanem autora
Limonka100 - awatarJulik - awatar
Sprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas

Książki i czasopisma

  • Wszystkie
  • Książki
  • Czasopisma
Agnieszka opowiada bajkę
1983
Agnieszka opowiada bajkę
Joanna Papuzińska
7,6 z 89 ocen
154 czytelników 12 opinii
1983
Uśmiechnięte słowa. Opowiadania dla dzieci
1983
Uśmiechnięte słowa. Opowiadania dla dzieci
Joanna Papuzińska, Urszula Przybyszewska
8,8 z 4 ocen
11 czytelników 1 opinia
1983
Jesienna przygoda
1982
Jesienna przygoda
Joanna Papuzińska
7,0 z 3 ocen
7 czytelników 1 opinia
1982
Inicjacje literackie. Problemy pierwszych kontaktów dziecka z książką
1981
Inicjacje literackie. Problemy pierwszych kontaktów dziecka z książką
Joanna Papuzińska
6,8 z 4 ocen
14 czytelników 0 opinii
1981
Pomysł
1980
Pomysł
Joanna Papuzińska
6,5 z 11 ocen
27 czytelników 3 opinie
1980
Opowieści domowe.
1979
Opowieści domowe.
Joanna Papuzińska
6,3 z 3 ocen
5 czytelników 0 opinii
1979
Umiemy czytać
1978
Umiemy czytać
Joanna Papuzińska
7,2 z 5 ocen
12 czytelników 1 opinia
1978
Wierszyki domowe
1978
Wierszyki domowe
Joanna Papuzińska
5,3 z 4 ocen
12 czytelników 0 opinii
1978

Popularne cytaty autora

  • Nie ma nie tylko domu, ale też żadnych bliskich ludzi. Nie tylko mamy ani taty, ale też moich braci i sióstr. Nie ma Przemka, który fikał ko...

    Nie ma nie tylko domu, ale też żadnych bliskich ludzi. Nie tylko mamy ani taty, ale też moich braci i sióstr. Nie ma Przemka, który fikał kozły na trapezie i grał na organkach. Nie ma Andrzeja, który czytał mi wierszyki, a potem, jak mu się znudziło, zaczął mnie uczyć liter. Ani Marka, ani Krzysia, ani małego Tomeczka. Po prostu nikogo. Wiem, że oni gdzieś są, ale nie wiadomo gdzie.

    3 osoby to lubią
  • Ale wreszcie nadeszła wiosna. Można było biegać boso po trawie i nie martwić się o buty. Zbliżał się koniec wojny i zaczęło się wielkie czek...

    Ale wreszcie nadeszła wiosna. Można było biegać boso po trawie i nie martwić się o buty. Zbliżał się koniec wojny i zaczęło się wielkie czekanie na rodziców. Ci rodzice, którzy przeżyli wojnę i Powstanie, przychodzili po swoje dzieci, nieraz z bardzo dalekich stron. I któregoś dnia przyszedł także nasz tato.

    3 osoby to lubią
Zobacz więcej cytatów

Najnowsze opinie o książkach autora