Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo ciekawa książka stanowiąca mocne apologetyczne wprowadzenie dla miłośników klasycznej liturgii rzymskiej. Do sięgnięcia po nią zachęca już bardzo ładna oprawa i skład. Dzieło jest przede wszystkim przydatne raczkującym w temacie powrotu do źródeł Tradycji rzymskiej. Komuś o bardziej zaawansowanej wiedzy doda kolejnych argumentów i przedstawi garść ciekawych cytatów. Autor rozprawia się z panującymi stereotypami dot. Mszy klasycznej (zwanej potocznie, choć niepoprawnie co słusznie wyjaśnia, trydencką) oraz kreśli prawdziwy przekaz na temat zachowania jednego języka liturgicznego, bogactwa obrzędów i symboliki oraz niezmiennej treści wiary zachowanej w modlitwie Kościoła. Nieprzeciętnym atutem książki jest jej ubogacenie wieloma cytatami zarówno uznanych autorytetów kościelnych (jak Benedykt XVI, kard. D.C. Hoyos),jak i bojowników rewolucji liturgicznej (jak Paweł VI, abp P. Marini). Na szczególną uwagę zasługują zapiski obserwatorów posoborowych przemian (np. J. Iwaszkiewicza). Dzieło wieńczy pięknie ujęte zakończenie, podsumowujące zasadnicze wnioski z całej pracy, podejmujące w skrócie refleksje nad sensem obecnego kryzysu wewnątrzkościelnego oraz pokazujące nadzieję na odnowioną przyszłość Kościoła Bożego. Autor stara się być bardzo pokorny, choć chlubi się przywiązaniem do klasycznego rytu rzymskiego, nie zachęca do wywyższania się z tego powodu. Nie stroni także od punktowania gdzie trzeba niewątpliwie błędnych kroków reformy liturgicznej, co także wpływa pozytywnie na obiektywizm spojrzenia. Pomimo utraty na aktualności statusu prawnego po 16 VII 2021 r. wciąż warto sięgnąć po tę pozycję do walki o wierność temu „w co wszędzie, w co zawsze, w co wszyscy wierzyli”, zachowując to w skarbcu liturgicznym Kościoła.