Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trudno jest napisać cokolwiek o książce, która jest tak pełna ludzkiego cierpienia. Trzeba być delikatnym, ale jednocześnie nie można przejść obojętnie obok niepotrzebnej śmierci, niepotrzebnej wojny, niepotrzebnych kłótni i niepotrzebnej polityki w miejscu, gdzie powinny być dialog, zrozumienie i miłość. "Za daleki bliski wschód" to reportaż, ale też dziennik. Opisuje życie codzienne mieszkańców Syrii, miejsca, gdzie spotykają się różne religie. Są tutaj muzułmanie i chrześcijanie różnych obrządków. Chrześcijanie obecni w mniejszości zamiast się jednoczyć, podkreślają różniące ich niuanse. Muzułmanie, zamiast dążyć do pojednania, dają się wciągać w rozgrywki Państwa Islamskiego. Megafony z muzułmańskimi modlitwami "zagłuszają" kontemplację w chrześcijańskim klasztorze, meczety zasłaniają kościoły... Ale nad tym jeszcze można przejść do porządku dziennego, bo nadal toczy się normalne życie. Kiedy nadchodzi wojna, po obu stronach nadal są dobrzy ludzie, ale nie zawsze to dobro zwycięża i często giną niewinni. Jak długo to jeszcze potrwa? Kto tak naprawdę za tym stoi? Zygmunt Kwiatkowski SJ ofiarował nam chyba najbardziej obiektywny obraz Syrii, z pięknem i różnobarwnością codzienności, z niespodziankami i problemami styku religii i kultur oraz z niewyobrażalną tragedią wojny. Książka dosłownie pozwala przenieść się do Syrii, co pod koniec bardzo boli, bo stajemy się prawdziwymi świadkami cierpienia i rozpaczy.