... jeśli coś nam się w życiu nie udaje, to tylko po to, że ma się nam udać coś większego. Innymi słowy, musi być czasami źle, żeby potem mo...
Najnowsze artykuły
- ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik249
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Brygida Grysiak
7
7,2/10
Urodzona: 18.07.1979
Absolwentka Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, od początku istnienia telewizji TVN24 do września 2005 pełniła obowiązki jej korespondenta w Małopolsce, pracowała też w krakowskim oddziale Faktów jako researcher.
Do lutego 2006 przygotowywała także materiały dla programu Dzień Dobry TVN. Zanim rozpoczęła karierę w TVN24, współpracowała z „Gazetą Krakowską”, niezależnym kwartalnikiem kulturalnym „Alter Ego”, Radiem Kraków oraz TVP2, gdzie prowadziła program edukacyjny Dzieci i ryby. Jest dwukrotną laureatką Nagrody Dziennikarzy Małopolski. Obecnie jest warszawską reporterką TVN24 i prezenterką serwisów informacyjnych. Przygotowuje materiały przede wszystkim dotyczące życia politycznego i religijnego. Jest autorką wywiadu-rzeki z księdzem Mieczysławem Mokrzyckim - Najbardziej lubił wtorki. Książka opowiada o nieznanych dotąd faktach z życia papieża Jana Pawła II. W 2012 otrzymała brązowy medal im. Jana Pawła II za zasługi dla Archidiecezji Krakowskiej. Od 2007 jest żoną byłego rzecznika prasowego rządu Kazimierza Marcinkiewicza, Konrada Ciesiołkiewicza
Do lutego 2006 przygotowywała także materiały dla programu Dzień Dobry TVN. Zanim rozpoczęła karierę w TVN24, współpracowała z „Gazetą Krakowską”, niezależnym kwartalnikiem kulturalnym „Alter Ego”, Radiem Kraków oraz TVP2, gdzie prowadziła program edukacyjny Dzieci i ryby. Jest dwukrotną laureatką Nagrody Dziennikarzy Małopolski. Obecnie jest warszawską reporterką TVN24 i prezenterką serwisów informacyjnych. Przygotowuje materiały przede wszystkim dotyczące życia politycznego i religijnego. Jest autorką wywiadu-rzeki z księdzem Mieczysławem Mokrzyckim - Najbardziej lubił wtorki. Książka opowiada o nieznanych dotąd faktach z życia papieża Jana Pawła II. W 2012 otrzymała brązowy medal im. Jana Pawła II za zasługi dla Archidiecezji Krakowskiej. Od 2007 jest żoną byłego rzecznika prasowego rządu Kazimierza Marcinkiewicza, Konrada Ciesiołkiewicza
7,2/10średnia ocena książek autora
548 przeczytało książki autora
734 chce przeczytać książki autora
5fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Maestro pokoju. O Ignacym Paderewskim
Brygida Grysiak, Jagna Wróblewska
7,5 z 12 ocen
16 czytelników 1 opinia
2018
Kochają mnie do szaleństwa. Prawdziwa historia Jureczka
Brygida Grysiak
7,4 z 80 ocen
219 czytelników 22 opinie
2015
Miejsce dla każdego. Opowieść o świętości Jana Pawła II
Mieczysław Mokrzycki, Brygida Grysiak
7,3 z 37 ocen
84 czytelników 14 opinii
2013
Kobiety w życiu Jana Pawła II
Paweł Zuchniewicz, Brygida Grysiak
6,0 z 17 ocen
38 czytelników 2 opinie
2010
Najbardziej lubił wtorki
Mieczysław Mokrzycki, Brygida Grysiak
7,6 z 89 ocen
172 czytelników 17 opinii
2008
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Znam przynajmniej kilkoro ludzi, którzy wyszli z takiej biedy i pięknie dziś żyją, mają szczęśliwe rodziny, odnoszą sukcesy. Mają w sobie du...
Znam przynajmniej kilkoro ludzi, którzy wyszli z takiej biedy i pięknie dziś żyją, mają szczęśliwe rodziny, odnoszą sukcesy. Mają w sobie dużo pokory. Ale i siły. Doceniają to, co dostają od życia, bardziej niż ci, którzy dostawali to zawsze.
4 osoby to lubiąWiem, że z każdej sytuacji jest jakieś wyjście. Trzeba tylko dobrze wybrać i żyć dalej.
3 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Śmierć warta zachodu Paweł Reszka
7,2
"Śmierć jest zawsze wstydliwie ukryta, zostaje gdzieś z boku, a pośrodku wszystkiego mieszka zwykła codzienność".
W dziwnych czasach przyszło nam żyć, kiedy nie chcemy mówić o śmierci, uciekamy od tego tematu, a kult młodości dominuje we wszystkich sferach naszej egzystencji. To bowiem temat passe, temat tabu, o którym najlepiej nie myśleć. Co jednak ze śmiercią tych, którzy oddali swoje życie w służbie dla drugiego człowieka? Ich historie nie powinny zostać zapomniane, czego dowodem jest właśnie ta publikacja.
"Śmierć warta zachodu" to zbiór reportaży, wywiadów i esejów ukazujących wymiar śmierci w obliczu służby dla kraju. Autorami owych tekstów są Magdalena Rigamonti, Piotr Siemion, Brygida Grysiak, Cezary Łazarewicz, Robert Mazurek, Dorota Łosiewicz, Paweł Reszka, Małgorzata Sidz i Jan Rojewski. Publikację uzupełniają fotogramy Maksymiliana Rigamonti.
Praca żołnierza, policjanta, strażaka czy też ratownika medycznego tak mocno została wpisana w nasz społeczny krajobraz, że rzadko kiedy zastanawiamy się nad tym, jaką cenę muszą ponosić ludzie wykonujący te profesje, a także ich rodziny. Często jest to niestety śmierć wpisana w ryzyko tychże zawodów. Śmierć, która staje się punktem wyjściowym do ukazanych przez znanych ludzi pióra, historii mających za zadanie wzbudzić w czytelniku szereg refleksji na temat wartości służby dla kraju, która wyraża się nie tylko w pośmiertnych orderach, ale także w traumie najbliższej rodziny i nieprzepracowanej żałobie. Ukazane teksty przedstawiają różne oblicza oddania życia za ojczyznę – każde na swój sposób przejmujące i wyzwalające wiele pytań o sens takiego końca.
Trzeba podkreślić, że zbiór ten zaskakuje swoją różnorodnością, gdyż obok przedstawionych w nim z reporterskim zaangażowaniem, prawdziwych historii podopiecznych Fundacji Dorastaj z Nami, czytelnik znajdzie również rozmowy z psychiatrą i psychoterapeutą, z przedstawicielami kościoła, a także krótkie eseje. Wszystko to razem pozwala spojrzeć na temat śmierci w imię wyższego celu ze znacznie szerszej perspektywy, bo zarówno poprzez żal rodziny, jak i poprzez pryzmat religii. Oczywiście, najbardziej zapadają w pamięci ukazane reportaże, jak chociażby ten o ofierze podpalenia w budynku MOPS-u, czy też o policjancie, który ratując życie tonącemu, sam stracił swoje. Niezwykle cieszy mnie fakt, że dzięki tej książce, historie te nie ulegną zapomnieniu.
Autorzy w swoich tekstach zadają pośrednio wiele pytań, na które czytelnik jest zmuszony sobie odpowiedzieć. Pytań o to, czy warto poświęcić się dla idei, o wymiar bólu po stracie najbliższej osoby, o wielkość strachu przed śmiercią kogoś z rodziny, czy też o sam obraz służby, mającej zawsze dwie strony medalu. Nie sposób nie poruszyć przy tych kwestiach tak trudnych problemów, jak żałoba, trauma, niezgoda i zapomnienie. Ten zbiór wywołuje mnóstwo refleksji, ale przede wszystkim pozwala oddać hołd tym wszystkim, którzy zginęli służąc krajowi, czyli nam. To szczególnie ważne w obecnej chwili, gdy zmagamy się z pandemią koronawirusa.
To prawda, że śmierć zawsze zaskakuje i bardzo często to właśnie rodzina musi zmagać się z szeregiem problemów wynikłych z nagłego odejścia najbliższej osoby. Dla jednych śmierć jest bowiem końcem, a dla innych początkiem zupełnie nowego życia. Ten zbiór uzmysławia tę prawdę, pochylając się jednocześnie nad etosem służby w imię wyższego celu. Otwartym pozostaje jednak pytanie o to, czy taka śmierć warta jest zachodu? Jedno jest pewne - należy docenić pracę dla kraju, którą codziennie wykonują tysiące anonimowych osób.
https://www.subiektywnieoksiazkach.pl/
Miejsce dla każdego. Opowieść o świętości Jana Pawła II Mieczysław Mokrzycki
7,3
Czytając tą książkę ma się przed oczami Boże Narodzenie (bo główną część książki stanowi właśnie opowieść o Bożym Narodzeniu w Watykanie) z lat dziecięcych. Z kart książki wyziera atmosfera oczekiwania, zapach choinki i domowych ciast. Jednocześnie nie ginie z oczu prawdziwa, chrześcijańska natura tych Świąt. Piękne jest to z jakim wzruszeniem dawni współpracownicy (bo nie tylko arcybiskup Mokrzycki się tu wypowiada) Jana Pawła II wracają do tamtych rodzinnych, ciepłych chwil.
Drugą część książki stanowi opowieść o Wielkanocy, która nie zrobiła na mnie aż takiego wrażenia, mimo to , polecam książkę. Jeśli jednak ktoś czytał "Najbardziej lubił wtorki", może zrobić sobie przerwę pomiędzy lekturami, bo jednak sporo rzeczy się tu powtarza.