Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kilka słów o: „Mój Chrystus Połamany” Jedna z najważniejszych, dotychczas przeczytanych książek w moim życiu. Nie jestem romantycznym czy sentymentalnym typem, wręcz przeciwnie, ale książkę tę chce się czasami przytulić, pieścić. Mieć tylko dla siebie, przechowywać jak skarb. Dlaczego na wspomnienie o tej książce moja twarz robi się pogodna a serce otwiera się na oścież?... Bo jest sama w sobie dobrem, którego każdy człowiek pragnie bez ograniczeń. Jest to obowiązkowa książka dla wszystkich chrześcijan. Podwójnie obowiązkowa - dla wszystkich tych chrześcijan, którzy nie mają problemu z miłowaniem Boga, nie mają problemu z miłowaniem siebie czy z modlitwą, ale niestety mają problem z dostrzeżeniem Chrystusa w drugim człowieku. Również dla tych, którzy chcą uobecniać Boga tylko w wybranych przez siebie ludziach. Jest to książka dla wszystkich, którzy poszukują dobra, prawdziwej miłości ( nie tej romantycznej z zamglonymi oczyma),prawdziwego światła. Osobo niewierząca: nie bój się proszę tych słów : „Bóg” „Chrystus”, „Jezus” - tych niezbyt popularnych słów, na których wydźwięk niejednokrotnie Cię wykręca. Dzięki tej książce możesz rozszyfrować nas „katoli”, możesz się dowiedzieć w przystępny, łagodny sposób czym jest wiara w Jezusa Chrystusa, jak wielkim Dobrem jest On sam w sobie, i do czego my wszyscy katolicy powinniśmy dążyć. Wtedy świadomie będziesz mógł nas oceniać szczególnie z naszych czynów i postaw. Nie znajdziesz w tej książce wulgaryzmów, fantazji za to otrzymasz skandal miłosiernej miłości Chrystusa. Nie znajdziesz w niej sensacji , a pomimo to jej akcja wciąga czytelnika po uszy. Pragnąłem, aby ta książka się nie kończyła. Czytelnik zagłębia się w nią ponieważ na jej kartach przeżywa piękną osobistą przygodę z nie byle jakim towarzyszem – Jezusem Chrystusem. Chrystus bezlitośnie obnaża w niej samego autora, stan duchowny, nas katolików, nas ludzi potencjalnie głęboko wierzących. Nie pozostawia na nas suchej nitki. Książka jest swoistym barometrem, który ukaże nam nasze miejsce w szeregu chrystusowych wyznawców, pokazuje nam gdzie i czym jest nasza wiara w Zbawiciela, jak właściwie Go kochamy oraz co znaczy naprawdę kochać Chrystusa. Przy tym jednak nie odczujesz potępienia, machania palcem, karcenia.... dostrzeżesz za to prawdę, czasami bolesną, ale jednak przepełnioną nadzieją. I dowiesz się o tym wszystkim czytając lekko, chętnie, ba – prosząc o więcej. Czy trzeba czegoś ponad to? Reasumując: 1. Po przeczytaniu książki Ramona Cue Romano czuję się osobą oświeconą. 2. Książka jest dedykowana dla wszystkich osób poszukujących prawdy nie „ściemy”. 3. Jej treści przekazane są w zaskakująco przystępny sposób. Prosta, genialna konwencja poraziła mnie pozytywnie. 4. Wadą książki jest zbyt mała jej objętość. Bracie autorze: dlaczego tak krótko? Tylko 240 stron... Wszystkim Wam drodzy czytelnicy, którzy tej książki jeszcze nie czytali, życzę wspaniałej przygody. Zazdroszczę Wam tego momentu - odkrycia Prawdziwego Skarbu. Ja obok Skarbu staram się nie przechodzić obojętnie. Dariusz Piotr