Urodzona w Palermo (Wlochy) w 1945. Adwokat niepelnoletnich i sedzia,ukonczyla studia na Universytecie w Angli. Zyje w Londynie od 1972 roku i pelni funkcje prezydenta Tribunale di Special Educational Needs and Disability. Zalozylam studio adwokackie w dzielnicy Londynu Brixton, gdzie zajmuja sie przewaznie zgrupowaniami uchodzcow muzulmanskich i czarnych. Pisarka miedzy innymi "La Mennulara" bestseller przetlumaczony na 12 jezkow.
W zasadzie tylko dla poszukujących przepisy. Książka składa się z dwóch części - pierwsza to opowieści autorki z dzieciństwa (170 stron),pozostała część to zbiór 28 przepisów na dania wszelkiego rodzaju - od kotlecików mielonych, po sosy, makarony, do deserów i nawet przepis na kawę! Jeśli chodzi o opowieści z dzieciństwa (lata 40-te i 50-te XX wieku) - zabrakło mi jakiegoś motywu przewodniego. Przyjemnie się czytało, opowiedziane barwnym językiem, niektóre opowiastki nawet intrygujące i być może zostaną w pamięci, jak wspólne pieczenie chleba wykonywane przez grupę kobiet raz na tydzień dla całego gospodarstwa, ale poza tym nie pokazujące czegoś więcej (przemyśleń, doświadczeń) - ani głównej bohaterki, ani jej rodziny, ani jakiejś fabuły z końcem i początkiem. Tyle, że Włochy i Sycylia, a o tym się zawsze przyjemnie czyta :).
Sycylia, XIX wiek. Ona - majętna, on - zubożały. Czy łącząca ich relacja jest oparta na obustronnym uczuciu? A może jej zauroczenie on perfidnie wykorzystuje?!
Nie znam na tyle historii Sycylii, by móc w pełni ocenić na ile oddane są realia tamtych czasów.
Patrząc jednak na czas akcji, mając rozeznanie w ogólnie panujących stosunkach i zasadach społecznych, przyjmuję, iż dobrze zostały przedstawione ówczesne poglądy na temat małżeństwo, relacje czy rolę kobiety w związku. Akceptuję niespójność postaci głównej bohaterki. Przecież i dzisiaj racjonalnie patrzące na życie kobiety również źle lokują uczucia.
Ciekawym zabiegiem jest podział powieści na krótkie rozdziały. Dzięki temu tekst nie nuży, choć nie wiem czy Autorka tak konstruuje zdania, czy to kwestia tłumaczenia, ale niektóre z nich mają dziwną budowę lub trudny do zaakceptowania styl.