Najnowsze artykuły
- ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik252
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Marcjanna Fornalska
2
7,0/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Urodzona: 01.01.1870Zmarła: 25.12.1963
Marcjanna Fornalska (1870-1963) urodziła się w Łopienniku pow. Krasnystaw w rodzinie chłopskiej. Była matką sześciorga dzieci. Całe swoje życie podporządkowała dążeniu do kształcenia ich mimo skrajnego ubóstwa. Fornalska przeżyła dwie wojny światowe, była świadkiem zwycięstwa rewolucji w Rosji. Kiedy po wszystkich burzach historii, które przyszło jej przeżyć w kraju i poza nim, wróciła w 1945 r. do Lublina, towarzyszyła jej tylko córka Felicja. Pozostałe dzieci - wśród nich wybitna działaczka KPP i PPR Małgorzata Fornalska - zginęły.
7,0/10średnia ocena książek autora
80 przeczytało książki autora
147 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Pamiętnik matki Marcjanna Fornalska
7,3
Dosyć trudno było mi zacząć czytać książkę napisaną przez komunistkę, książkę, która jest ,,bezcennym źródłem wiedzy o polskich komunistach". Ale pomyślałam, że przecież nie wolno sądzić wszystkich ludzi po większości i różnie układają się ludzkie losy. I przeczytałam.
Marcjanna Fornalska urodziła się na lubelskiej wsi. Jako młoda dziewczyna została wydana za mąż za starszego od siebie mężczyznę. Miała sześcioro dzieci. Po rozpoczęciu I wojny światowej znalazła się w Rosji i tam zetknęła się z Rewolucją Październikową. Zafascynowana jej ideałami, stała się oddaną komunistką. Po latach spisała swoje wspomnienia jako prezent dla wnuczki Oli, córki Bolesława Bieruty i zamordowanej przez gestapo córki Marcjanny.
,,Pamiętnik matki" to jedna z tych książek, którym przydałoby się nowe wydanie. Niektóre przypisy aż promienieją komunistyczną propagandą. Przydałyby się też pewne wyjaśnienia - że wiara Marcjanny w to, że Rosja nie zabierze ziem Polsce, bo ma dosyć swoich okazała się pomyłką, że kilkoro z dzieci Fornalskiej padło ofiarą czystek stalinowskich(o czym Marcjanna i jej córka Małgorzata nie wiedziały),że w więzieniu Małgorzata przeżyła nawrócenie i modliła się z innymi kobietami. Czytałam wywiad z Aleksandrą Jasińską - Kanią(wnuczką autorki) i po tej lekturze uzyskałam głębsze, pełniejsze spojrzenie na ,,Pamiętnik matki".
,,Pamiętnik matki" to przede wszystkim opowieść o silnej, odważnej kobiecie, która stara się polepszyć los swojej rodziny i dzieci. Kobiety, która wyszła za mąż z woli ojca, ale szanowała męża, traktowała go łagodnie i, mimo jego częstych wybuchów gniewu, przedstawiała jako łagodnego i nieśmiałego. To opowieść o oddanej matce, która zrobiłaby wszystko dla swoich dzieci, a później też wnuków. To w końcu historia biednej, niewykształconej chłopki, która w komunizmie widziała szansę na równość wszystkich i pokój na świecie. Jej nadzieje okazały się płonne, ale Fornalska wierzyła w komunizm tak jak w I wieku naszej ery wierzyło się w chrześcijaństwo. W nowy, ożywczy prąd, który ma zmienić świat i zaprowadzić powszechną szczęśliwość. To też opowieść o dzieciach Marcjanny, zwłaszcza Małgorzacie, która w czasie II wojny światowej walczy i ginie za Polskę.
Polecam wam tę książkę. Po to, aby poznać życie niezwykłej kobiety i sposób myślenia ludzi z tamtych czasów, którzy do końca wierzyli, że świat da się naprawić.
,,(…) bogactwem nie są rzeczy, a człowiek."
Pamiętnik matki Marcjanna Fornalska
7,3
Pierwsza część jest bardzo poruszająca , drugiej nie dokończyłam ponieważ zaczęłam się zastanawiać czy książka jest napisana przez autorkę ,w drugiej części jest dużo o tym jak komunizm jest czymś najwspanialszym na świecie i jak autorka mogła tego nie zauważyć przez tyle lat swojego życia ,więc skończyłam w połowie drugiego tomu ponieważ tak naprawdę nie wiem czy to były prawdziwe przeżycia tej kobiety jeżeli tak to warto przeczytać